POEMAT
Część pierwsza
DYSKUSJA HIOBA Z PRZYJACIÓŁMI
PIERWSZY SZEREG MÓW
Odpowiedź Hioba: Mądrość i potęga Boga
Mam do was żal
12 1 Hiob na to odpowiedział:
2 «Prawda, jesteście potężni, a z wami już mądrość zaginie...
3 I ja mam rozsądek jak wy, <nie ustępuję wam w niczym>. Komu te rzeczy nieznane?
4 Na drwiny się bliźnich narażam, gdy proszę, by Bóg się odezwał. Z czystego, prawego się śmieją.
5 "Wzgarda dla ginących" - myśli bezpieczny - "popchnąć tego, komu nogi się chwieją".
6 Spokojne namioty złoczyńców, kto gniewa Boga, jest dufny; za rękę go Bóg prowadzi.
7 Zapytaj zwierząt - pouczą. I ptaki w powietrzu powiedzą.
8 Zapytaj Podziemia*, wyjaśni; pouczą cię i ryby w morzu.
9 Któż by z nich tego nie wiedział, że ręka Pana uczyniła wszystko:
10 w Jego ręku - tchnienie życia i dusza każdego człowieka.
11 Czyż ucho nie bada mowy, a smak nie kosztuje pokarmu?
12 [Więc tylko] u starców jest mądrość, roztropność u wiekiem podeszłych?
13 On ma potęgę i rozum, rozsądek znać w Jego planach.
14 Gdy On rozwali - któż odbuduje, gdy zamknie, kto by otworzył?
15 Gdy wody wstrzyma - jest susza; zwolni je - ziemię spustoszą.
16 U Niego zwycięstwo i siła*, ma w ręku błądzących i kłamców.
17 * Radców przyda niemądrych, a sędziów wyzuje z rozsądku.
18 Królów pozbawi* ich władzy i sznurem skrępuje ich biodra.
19 Kapłanów pośle nierozważnych*, powali największych mocarzy.
20 Głos uzdolnionym odbierze, rozsądku pozbawi i starców,
21 pogardą okryje szlachetnych, bo pas odepnie mocarzom.
22 Głębinom wydrze tajniki, oświetli odwieczne ciemności,
23 narody pomnoży i zgubi, jak dowódca ich prowadzi*.
24 Rządcom ziem odbierze rozsądek, po bezdrożach pozwoli im błądzić;
25 macają w ciemności bez światła, chwieją się jak pijani.