Hi 21

POEMAT
Część pierwsza
DRUGI SZEREG MÓW
Odpowiedź Hioba: Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej
Słuchajcie pilnie!
21 1 Hiob na to odpowiedział, i rzekł: 2 «Słuchajcie, słuchajcie mej mowy, może mnie tym pocieszycie*. 3 Dopuśćcie i mnie też do słowa, potem pozwalam wam szydzić. 4 A czyż ja do ludzi mam żal? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony? 5 Spójrzcie na mnie, zdziwieni, i ręką przymknijcie swe usta!
Źli są szczęśliwi
6 * Jest myśl, co mnie tak przeraża, że drżę na całym ciele: 7 Czemuż to żyją grzesznicy? Wiekowi są i potężni*. 8 Trwałe jest u nich potomstwo i dano oglądać im wnuki. 9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu, gdyż nie sięga ich Boża rózga. 10 Ich buhaj jest zawsze płodny, krowa im rodzi, nie roni. 11 Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie, 12 chwytają za miecz* i harfę i tańczą do wtóru piszczałki. 13 Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują* do Szeolu. 14 "Oddal się - mówili do Boga - nie chcemy znać Twoich dróg. 15 Po cóż służyć Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego?" 16 Czyż w ich rękach nie ma szczęścia, choć ich myśli od Niego daleko?
Winowajcę karać, nie potomstwo!
17 Czy często gaśnie lampa niewiernych, czy na nich klęska spada? Gniew Boży rujnuje nieprawych? 18 Czyż są podobni do słomy na wietrze lub do plew pędzonych przez wicher? 19 "Bóg chowa cierpienia dla synów"*. Trzeba je zadać samemu, niech pozna, 20 niech ujrzy oczami swą klęskę, niech gniew Wszechmocnego wypije! 21 Czy mu po śmierci zależy na domu, gdy liczba miesięcy skończona?*
Czy śmierć jest wyrównaniem?
22 Czy Boga chcesz uczyć mądrości, Tego, co sądzi mocarzy?* 23 Jeden umiera szczęśliwy, ze wszech miar bezpieczny, beztroski. 24 Naczynia ma pełne mleka, szpik jego kości jest świeży*. 25 Drugi zaś kończy w boleści i szczęścia nigdy nie zaznał. 26 A w ziemi leżą razem, obydwu pokrywa robactwo.
Nawet po śmierci źli są szanowani
27 Wasze myśli są mi już znane i plany, jak chcecie mnie dręczyć. 28 Mówicie: "A gdzie dom bogacza lub namiot mieszkalny złoczyńców?" 29 Czy nie pytacie podróżnych? Co mówią - nie wiecie dokładnie? 30 Grzesznik ocalał w dni grozy i w czasie, gdy nadciąga kara. 31 Więc kto mu wypomni złe życie* i któż zapłaci za czyny? 32 Takiego grzebią uroczyście i straże stawiają przy grobie. 33 Toteż przyjemne są mu grudy ziemi, bo tłum ludzi jest za nim, jak i przed nim bez liku. 34 Więc czemu mnie próżno cieszycie, gdy prawdzie odpowiedź zaprzecza?»


Przypisy

21,2 - Wlg: "I czyńcie pokutę".
21,6 - Hiob zmienia ton z emocjonalnego na rozumiejący - oparty na wierze. Zwraca uwagę na niesprawiedliwość społeczną z moralnego punktu widzenia.
21,7 - Hiob odpiera zarzut jakoby indywidualna kara, wymierzana za życia grzesznika, nie znała wyjątków. Opiera się na doświadczeniu, jak jego rozmówcy (por. Hi 20,4nn).
21,12 - Inni popr.: "bębenek".
21,13 - Centralna myśl Hioba: źli za życia są szczęśliwi, nie cierpią za poprzednie grzechy. Podstawą dyskusji jest równość wszystkich po śmierci, co rzuca światło na całość zagadnienia.
21,19 - Hiob stwierdza niedoskonałość odpowiedzialności zbiorowej.
21,21 - Wlg: "Do połowy skrócona".
21,22 - Hiob nie odmawia Bogu mądrości, zwraca tylko uwagę na fakt braku różnicy między złymi a dobrymi (por. Hi 9,22-24). Powodów takiego postępowania Boga my przeniknąć nie jesteśmy w stanie.
21,24 - Inni tłum.: "uda obrosły mu tłuszczem".
21,31 - Nawet śmierć nie jest karą dla wielu zbrodniarzy na tronach, bo ich czczą jeszcze w mogile.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Hioba

Hi

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Modlitwa w drodze

Modlitwa w drodze