POEMAT
Część pierwsza
TRZECI SZEREG MÓW
Hymn o mądrości*
Nieznana droga do mądrości
28 12 A skąd pochodzi mądrość* i gdzie jest siedziba wiedzy?
13 Człowiek nie zna tam drogi, nie ma jej w ziemi żyjących.
14 Otchłań mówi: «Nie we mnie». «Nie u mnie» - tak morze dowodzi.
15 Nie daje się za nią złota, zapłaty nie waży się w srebrze,
16 nie płaci się za nią złotem z Ofiru, ni sardoniksem rzadkim, ni szafirem.
17 Złoto i szkło* jej nierówne, nie wymienisz jej na złote naczynie;
18 nie liczy się kryształ i koral, perły przewyższa posiadanie mądrości.
19 I topaz z Kusz nie dorówna, najczystsze złoto* nie starczy.
20 Skąd więc pochodzi mądrość i gdzie jest siedziba wiedzy?
21 Zakryta dla oczu żyjących, i ptakom powietrznym nieznana.
22 Podziemie i Śmierć oświadczają: «Nie doszło tu echo jej sławy».
23 Droga tam Bogu wiadoma, On tylko zna jej siedzibę;
24 On przenika krańce ziemi, bo widzi wszystko, co jest pod niebem;
25 określił potęgę wiatru, ustalił granice wodzie.
26 Gdy wyznaczał prawo deszczowi, a drogę wytyczał piorunom,
27 wtedy ją widział i zmierzył, wtenczas ją zbadał dokładnie.
28 A do człowieka* powiedział: «Bojaźń Boża - zaiste mądrością, roztropnością zaś - zła unikanie».