Hi 30,2-8

POEMAT
Część druga
Mowa Hioba: Skarga i obrona
A teraz najpodlejsi drwią ze mnie
30 2 bo cóż mi po pracy ich rąk, gdy siły ich opuściły, 3 wynędzniali z biedy i głodu? Zrywają rośliny pustyni, ziemi od dawna jałowej. 4 Żywią się malwą i liśćmi krzewów. Chlebem ich - korzeń jałowca. 5 Społeczność się ich wyrzeka, krzyczy się na nich jak na złodzieja,* 6 mieszkają na brzegu rzeki, w jamach podziemnych i skałach. 7 Między krzewami zawodzą, stłoczeni, nocują pod cierniem; 8 jak synów przestępcy i głupca wypędza się ich z ojczyzny.


Przypisy

30,5 - Wlg: "Którzy w dolinach to porywali, a gdy co znaleźli, z wołaniem do tego biegali".

Zobacz rozdział