POEMAT
Część druga
MOWY ELIHU
Pierwsza mowa Elihu: Uzasadnienie wtrącenia się do rozmowy
Hiob może mi odpowiedzieć
33 1 Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy, nadstaw ucha na wszystkie me słowa.
2 Pomyśleć chciej, usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem,
3 prawe me serce i mowa, czysta w mych ustach jest mądrość.
4 I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.
5 Jeśli zdołasz, odpowiedz! Sprzeciw się, przedstaw swą sprawę!
6 Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony*.
7 Niech mowy cię moje nie płoszą, powagą cię nie przytłaczam.
8 Ale tyś mówił do moich uszu, słyszałem dźwięk twoich słów*:
9 "Czysty jestem, bez grzechu, niewinny i nie mam zmazy.
10 A znalazł On u mnie niewierność, za wroga* mnie swego uważa.
11 Nogi me zakuł w kajdany, baczy na każdy mój krok"*.
12 Tu nie masz słuszności - powiadam, bo wyższy jest Bóg od człowieka*.
13 Czemu się z Nim spierałeś: "Moje słowa są bez odpowiedzi?"*
14 Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa.
15 * We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku
16 otwiera On ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu*.
17 Chce odwieść człowieka od grzechu i męża uwolnić od pychy,
18 uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy.
19 Przez cierpienie nawraca na łożu i udrękę w kościach nieustanną.
20 Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne;
21 gdy ciało mu w oczach zanika i nagie kości zostają,
22 jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.
23 Gdy ma on swego anioła, obrońcę jednego z tysiąca, co mu wyjaśni powinność;
24 zlituje się nad nim i prosi: "Uwolnij od zejścia do grobu, za niego okup* znalazłem" -
25 to wraca do dni młodości, jak wtedy ciało ma rześkie,
26 błaga Boga*, a On się lituje, radosne oblicze nań zwraca. Przywrócono mu dawną prawość
27 i ludziom swym tak wyśpiewuje: "Grzeszyłem, przewrotnie działałem, nie oddał mi On według mej winy,
28 uwolnił od zejścia do grobu, me życie raduje się światłem".
29 Wszystko to dwa i trzy razy Bóg czyni względem człowieka,
30 chcąc go uwolnić od grobu i oświecić blaskiem żyjących.
31 Uważaj, Hiobie, i słuchaj, lub milcz, a ja będę mówił.
32 Może chcesz coś powiedzieć? Przemów, skargę twą przyjmę.
33 Czy nie chcesz? Przeto posłuchaj! Milcz - ja cię nauczę mądrości».