Hi 14,7-15

POEMAT
Część pierwsza
DYSKUSJA HIOBA Z PRZYJACIÓŁMI
PIERWSZY SZEREG MÓW
Odpowiedź Hioba: Mądrość i potęga Boga
Śmierć kresem nadziei
14 7 Drzewo ma jeszcze nadzieję, bo ścięte, na nowo wyrasta, świeży pęd nie obumrze. 8 Choć bowiem korzeń zestarzeje się w ziemi, a pień jego w piasku zbutwieje, 9 gdy wodę poczuje, odrasta, rozwija się jak młoda roślina. 10 A mocarz umarły przepada. Gdzież będzie człowiek, gdy zginie? 11 Wody z morza znikną i rzeki wprzód wyschną doszczętnie - 12 a człowiek umarły nie wstanie, zbudzi się, gdy nieba nie stanie*, nie zdoła się ze snu ocucić.
Czy gniew przeczekać w Szeolu?
13 O gdybyś w Szeolu mnie schował*, ukrył, aż gniew Twój przeminie, czas mi postawił, kiedy mnie wspomnisz... 14 Ale czy zmarły ożyje? Czekałbym przez wszystkie dni mojej walki, aż taka chwila nadejdzie. 15 Ty mówiłbyś, ja bym odpowiadał, tęskniłbyś do dzieła rąk swoich.


Przypisy

14,12 - Trwałość niebios była przysłowiowa. Por. np. Ps 89[88],30.37n; Ps 148,6.
14,13 - Por. Iz 26,20 i Am 9,2nn, gdzie mowa o próbie schowania się przed gniewem Bożym.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Hioba

Hi

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Bo Bóg jest wszędzie

Bo Bóg jest wszędzie