POEMAT
Część druga
MOWY ELIHU
Pierwsza mowa Elihu: Uzasadnienie wtrącenia się do rozmowy
32 1 I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi, gdyż w oczach własnych był on sprawiedliwy.
2 Wtedy wybuchnął gniewem Elihu*, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Rozgniewał się na Hioba, że się uznaje za sprawiedliwego u Boga.
3 Rozgniewał się i na trzech przyjaciół, że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga*.
4 Odwlekał jednak Elihu rozmowę swą z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi.
5 Teraz Elihu zauważył, że trzej mężowie nie wiedzą, co odpowiedzieć, i wybuchnął gniewem.
Wtrącam się, choć jestem młody
6 Zabrał głos Elihu, syn Barakeela, Buzyta, i rzekł: «Co do lat jestem młody, wy zaś jesteście już starzy: stąd się przeląkłem, strwożyłem, nie ujawniłem swej wiedzy.
Hiob może mi odpowiedzieć
33 1 Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy, nadstaw ucha na wszystkie me słowa.
2 Pomyśleć chciej, usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem,
3 prawe me serce i mowa, czysta w mych ustach jest mądrość.
4 I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.
5 Jeśli zdołasz, odpowiedz! Sprzeciw się, przedstaw swą sprawę!
6 Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony*.
7 Niech mowy cię moje nie płoszą, powagą cię nie przytłaczam.
8 Ale tyś mówił do moich uszu, słyszałem dźwięk twoich słów*:
9 "Czysty jestem, bez grzechu, niewinny i nie mam zmazy.
10 A znalazł On u mnie niewierność, za wroga* mnie swego uważa.
11 Nogi me zakuł w kajdany, baczy na każdy mój krok"*.
12 Tu nie masz słuszności - powiadam, bo wyższy jest Bóg od człowieka*.
13 Czemu się z Nim spierałeś: "Moje słowa są bez odpowiedzi?"*
14 Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa.
15 * We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku
16 otwiera On ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu*.
17 Chce odwieść człowieka od grzechu i męża uwolnić od pychy,
18 uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy.
19 Przez cierpienie nawraca na łożu i udrękę w kościach nieustanną.
20 Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne;
21 gdy ciało mu w oczach zanika i nagie kości zostają,
22 jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.