Hi 36,29-37,5

POEMAT
Część druga
MOWY ELIHU
Czwarta mowa Elihu: Sens cierpień Hioba
Poddaj się Bogu!
36 29 A kto pojmuje warstwę chmur i huk [niebieskiego] namiotu?* 30 On, Najwyższy, ogniem zieje i zakrywa podstawy morza. 31 Tak utrzymuje* ludzi i żywność im daje obficie. 32 Błyskawicą zbrojne ma ręce, wskazuje jej cel oznaczony, 33 głos przeciw niemu wydaje: zazdrosny gniew na nieprawość*.
37 1 A na to drży moje serce, zda się, że z piersi wyskoczy. 2 Tego huku pilnie słuchajcie, grzmotu, co z ust Jego wychodzi. 3 Pod całym niebem latać każe błyskawicy, po krańce ziemi jej światło. 4 Potem nastaje huk straszny, to grzmot zesłał Wszechmocny; nie wstrzymał go, bo ciągle go słychać. 5 A Bóg cudownie grzmi swoim głosem, działając cuda niepojęte.


Przypisy

36,29 - Wlg: "Jeśli będzie chciał rozciągnąć obłoki jak namiot swój, błyskać światłem swoim z wierzchu, to nawet głębiny morskie okryje".
36,31 - Burza nie tylko niszczy, ale także zrasza zeschłą glebę.
36,33 - Wiersz różnie poprawiany. Głos grzmotu przerażający grzeszników uważano za objaw gniewu Bożego.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Hioba

Hi

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Bo Bóg jest wszędzie

Bo Bóg jest wszędzie