POEMAT
Część druga
MOWY ELIHU
Czwarta mowa Elihu: Sens cierpień Hioba
Bezsilność człowieka
37 14 Posłuchaj, Hiobie, zaczekaj! A cuda Boże zrozumiesz*.
15 Czy wiesz, jak Bóg rozkazuje, jak świeci z chmur błyskawicą?
16 Czy wiesz, jak w powietrzu mgły wiszą? Te cuda są pełne mądrości.
17 Ubranie twoje gorące, gdy ziemia spoczywa bez wiatru.
18 Potrafisz z Nim niebiosa rozciągać, twarde jak lustro z metalu?
Bogu nie zdołam odpowiedzieć
19 Poucz nas, co Mu odpowiedzieć, w ciemności nie możemy się bronić*.
20 Czy trzeba Mu zgłosić: "Chcę mówić"? Musi Mu człowiek powiedzieć, że ginie?*
Niedostępny majestat Boży
21 Nie widać teraz światłości, jaśnieje poza chmurami. Zawieje wiatr i je rozpędzi.
22 Z północy przychodzi blask złoty*, to Boga straszliwy majestat.
23 Wszechmocny jest - któż Go dosięże? Pełen potęgi, świętości, bogaty w prawość, nie w ucisk*.
24 Stąd Go się ludzie lękają. Nie zważa na wszystkich mądrych sercem».