Hi 38,1-11;40,1-5
Przypisy
38,1 - Hi 38,1-41,26 - Są rozszerzeniem mowy Elihu z Hi 33,12. Celem ich jest uzasadnienie wyższości rozumu Bożego nad naszym (por. Hi 28).38,5 - Przenośnia oznaczająca nadanie dokładnych rozmiarów. Wyższość Bożego rozumu obrazuje autor zjawiskami ówcześnie niezrozumiałymi.
38,6 - Wg ówczesnych przekonań ziemia wspierała się na słupach.
38,7 - Zob. Hi 1,6.
38,8 - Aluzja do opanowania pierwotnego, strasznego żywiołu morskiego (por. Rdz 1,6-10; Ps 74[73],14; Ps 89[88],10n).
38,9 - Mowa o "górnym" morzu, leżącym, wg ówczesnych wyobrażeń, ponad sklepieniem nieba (por. Hi 26,8).
38,11 - Opis uśmierzenia morza w wierszach 8-11 jest oparty częściowo na fizycznym zjawisku, częściowo odwołuje się do mitologicznego opisu "Morza" jako chaotycznej potęgi, okiełznanej tylko wszechmocą Boga.
40,2 - Ten wiersz logicznie należy jeszcze do Hi rozdz. 39 jako jego konkluzja i Wlg tam go umieszcza. Bóg pyta Hioba, czy chce dalej jeszcze dyskusję prowadzić, czy ustępuje.
40,4 - Hiob uznaje swą niezdolność do zrozumienia dzieł Bożych, a tym samym i do ich zganienia. Odwołuje swoje dawne powiedzenia.
40,5 - Por. Hi 33,14; Ps 62[61],12.