Hi 7,15

Moja dusza wybrała uduszenie, a śmierć - moje członki.

Hi 12,10

w Jego ręku - tchnienie życia i dusza każdego człowieka.

Hi 30,16

We łzach rozpływa się dusza , zgnębiły mnie dni niedoli,

Hi 31,39

Jeślim jadł plon nie zapłacony, a dusza robotnika* wzdychała:

Hi 30,25

Czy nie płakałem z innym w dzień smutku? Współczuła z biedakiem ma dusza .

Hi 32,22

gdyż dusza moja nie cierpi pochlebstw, wnet by mnie Stwórca usunął*.

Hi 33,22

jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.

Hi 6,4

Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije*, strach przed Bogiem na mnie naciera.

Hi 10,1

Życie obrzydło mojej duszy , przedstawię Jemu swą sprawę, odezwę się w bólu mej duszy !

Hi 14,22

Zadręcza go własne ciało*, odczuwa ból swojej duszy ».

Hi 7,11

Ja ust ujarzmić nie mogę, mówić chcę w utrapieniu, narzekać w boleści mej duszy .

Hi 33,18

uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy.

Hi 27,8

W czym grzesznik ma ufać, gdy skończy, gdy Bóg zabierze mu duszę ?

Hi 20,3

Słuchając łajań złośliwych, duch mądry gotuje odpowiedź.

Hi 3,20

* Po co się daje życie strapionym, istnienie złamanym na duchu ,

Hi 10,12

darzyłeś miłością, bogactwem, troskliwość Twa strzegła mi ducha -

Hi 17,1

Zgnębiony duch - minęły dni, tylko grób mi pozostaje.

Hi 32,8

Ale to duch w człowieku, to Wszechmocnego tchnienie go poucza.

Hi 32,18

Gdyż słów jestem pełen, od wnętrza duch mnie przymusza.

Hi 36,5

Oto Bóg nie odrzuca potężnych, umysłów potężnych duchem ,

Hi 11,20

Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich - wyzionąć ducha »*.

Hi 15,13

gdy duch twój się na Boga porywa i słowa z ust swoich miotasz?

Hi 21,4

A czyż ja do ludzi mam żal? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony?

Hi 26,4

Do kogo kierujesz te słowa, czyjże to duch wionie z ciebie?

Hi 33,4

I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.