Hi 1,22

W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości*.

Hi 8,4

A jeśli synowie zgrzeszyli * i oddał ich w moc ich występku?

Hi 10,7

Choć wiesz, żem przecież nie zgrzeszył , nikt mnie z Twej ręki nie wyrwie.

Hi 10,15

Biada mi, gdybym ja zgrzeszył ! Choć sprawiedliwy, nie podniosę głowy, syty pogardy, niedolą pojony.

Hi 35,6

Gdy zgrzeszysz , co ty Mu zrobisz? Czy zaszkodzisz Mu mnóstwem grzechów?

Hi 7,20

Zgrzeszyłem . Cóż mogłem Ci zrobić? [Przecież] człowieka przenikasz. Dlaczego na cel mnie wziąłeś? Mam być ciężarem Najwyższemu?*

Hi 2,10

Hiob jej odpowiedział: «Mówisz jak kobieta szalona. Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy?» W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył swymi ustami.

Hi 1,5

Gdy przeminął czas ucztowania, Hiob dbał o to, by dokonywać ich oczyszczenia. Wstawał wczesnym rankiem i składał całopalenie stosownie do ich liczby. Bo mówił Hiob do siebie: «Może moi synowie zgrzeszyli i złorzeczyli* Bogu w swym sercu?» Hiob zawsze tak postępował.