J 10,22-30

DZIAŁALNOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA JAKO SŁOWA, ŚWIATŁOŚCI I ŻYCIA
PODCZAS UROCZYSTOŚCI POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI
Chrystus - jedno z Ojcem
10 22 Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni*. Było to w zimie. 23 Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. 24 Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!» 25 Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. 26 Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. 27 Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną 28 i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. 29 Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich*. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. 30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy».


Przypisy

10,22 - Pamiątka przywrócenia kultu przez Judę Machabeusza. Por. 1 Mch 4,59; 2 Mch 10,8. Dzień 25 miesiąca Kislew (listopad/grudzień).
10,29 - Tekst niepewny. Możliwe też jest tłumaczenie jak w Wlg: "To, co Ojciec mój dał Mi, jest większe nad wszystko". Mowa o godności mesjańskiej lub nawet Boskiej.

Zobacz rozdział