11 ¹ Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty*. ² Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi*. Jej to brat Łazarz chorował. ³ Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz». ⁴ Jezus usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą»*. ⁵ A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. ⁶ Mimo jednak że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu. ⁷ Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy znów do Judei!» ⁸ Rzekli do Niego uczniowie: «Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?» ⁹ Jezus im odpowiedział: «Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin? Jeżeli ktoś chodzi za dnia, nie potknie się, ponieważ widzi światło tego świata. ¹⁰ Jeżeli jednak ktoś chodzi w nocy, potknie się, ponieważ brak mu światła»*. ¹¹ To powiedział, a następnie rzekł do nich: «Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę, aby go obudzić». ¹² Uczniowie rzekli do Niego: «Panie, jeżeli zasnął, to wyzdrowieje». ¹³ Jezus jednak mówił o jego śmierci, a im się wydawało, że mówi o zwyczajnym śnie. ¹⁴ Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: «Łazarz umarł, ¹⁵ ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli. Lecz chodźmy do niego!» ¹⁶ Na to Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: «Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć». ¹⁷ Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już do czterech dni spoczywającego w grobie. ¹⁸ A Betania była oddalona od Jerozolimy około piętnastu stadiów ¹⁹ i wielu Żydów przybyło przedtem do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie. ²⁰ Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. ²¹ Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. ²² Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». ²³ Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». ²⁴ Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». ²⁵ Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. ²⁶ Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» ²⁷ Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat».