J 17,1-9

MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA
MODLITWA ARCYKAPŁAŃSKA CHRYSTUSA
W obliczu dokonanego dzieła
17 1 To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: «Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył 2 i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem* dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. 3 A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa*. 4 Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. 5 A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał.
Prośba za uczniów
6 Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. 7 Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. 8 Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. 9 Ja za nimi proszę, nie proszę za światem*, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi.


Przypisy

17,2 - Dosł.: "ciałem"; por. J 1,14.
17,3 - Droga od Boga Ojca prowadzi poprzez uznanie posłanego przez Niego Syna (J 3,12.17n; 1 J 5,20). O sensie terminu Janowego "poznać" zob. J 1,10. Poznanie jest "życiem wiecznym", bo stanowi jego konieczny warunek.
17,9 - Por. przypis do J 1,10.

Zobacz rozdział