J 19,23-37

MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA
JEZUS PRZED SWOIMI SĘDZIAMI
Droga krzyżowa i ukrzyżowanie*
19 23 Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. 24 Mówili więc między sobą: «Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć». Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię*. To właśnie uczynili żołnierze.
Testament z krzyża*
25 A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. 26 Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». 27 Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Śmierć*
28 Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę»*. 29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop* gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. 30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!»* I skłoniwszy głowę oddał ducha. 31 Ponieważ był to dzień Przygotowania*, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem* - Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie* i usunięto ich ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. 33 Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, 34 tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda*. 35 Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. 36 Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana*. 37 I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili*.


Przypisy

19,17 - (J 19,16b-22) - Por. Mt 27,32-38; Mk 15,23-28; Łk 23,33n.38
19,24 - Ps 22[21],19.
19,25 - Urywek ten przez kontekst przytaczający mesjańskie proroctwa i przez użycie dostojnego tytułu Niewiasty (Rdz 3,15; J 2,4) wskazuje na wyjątkowe stanowisko Maryi, drugiej Ewy (J 2,4), duchowej Matki chrześcijan, reprezentowanych tutaj przez Apostoła.
19,28 - (J 19,28nn) - Por. Mt 27,48nn; Mk 15,36n; Łk 23,46.
19,28 - "Pragnę": Ps 22[21],16; Ps 69[68],22.
19,29 - "hizop" - mowa o łodydze tej rośliny. Inni popr. na "włócznię".
19,30 - Wyznaczone Mu przez Ojca posłannictwo (J 4,34; J 17,4).
19,31 - "Przygotowanie" - piątek; "wielkim świętem" "- dosł.: "wielkim dniem" - chodzi o Paschę; "połamano golenie" - środek wówczas stosowany dla przyspieszenia zgonu skazańców.
19,34 - Krew wskazuje na rzeczywistość ofiary Baranka (J 1,29; J 6,51) a woda na płodność duchową (J 4,10). Sakramenty Kościoła, zwłaszcza tu symbolizowane: chrzest i Eucharystia, biorą początek z krzyża (por. Rz 6,4; 1 Kor 11,26).
19,36 - Wj 12,46.
19,37 - Za 12,10.

Powiązane malarstwo

Zobacz rozdział