J 2,4;4,21.23;5,25.28.35;7,30;12,23.27;13,1;16,2.4.21.25.32;17,1;19,27
Przypisy
2,4 - "Czyż to moja lub Twoja sprawa" - jest to semityzm wyrażający na ogół różnicę postawy duchowej w dialogu (por. Sdz 11,12; Mt 8,29). Stąd inni interpretują dalsze słowa w duchu odnowy, nie dając po nich znaku zapytania. Jezus posłużył się tutaj wyrazem "Niewiasto" w odniesieniu do swojej Matki przypuszczalnie także dlatego, że chciał podkreślić Jej nową godność w stosunku do całej ludzkości, nawiązując do pierwszej niewiasty-matki Ewy. Por. J 19,26; Rdz 3,15.20. "Godzina moja" - moment przeznaczony przez Ojca, w którym Syn ma doznać uwielbienia. Por. J 13,1; J 17,1.4,23 - Źródłem nowego życia (J 3,5) i nowego kultu jest Duch Święty. Kult ten jest "prawdziwy", ponieważ wynika z nowego objawienia i stanowi realizację zapowiedzi z ST. Nie przeczy to konieczności wyrażania tej czci na zewnątrz.
5,19 - Jeżeli Ojciec przekazał Synowi całkowitą władzę udzielania życia (J 3,35), to w takim razie i sądzenia tych, którzy je przyjmą lub odrzucą (J 5,19-30).
5,25 - Mowa o umarłych na duchu, tj. grzesznikach, którzy słyszą Dobrą Nowinę dającą im życie dzięki wierze (por. J 3,18).
5,28 - Tzn. wszyscy zmarli cieleśnie.
12,23 - Por. J 2,4; J 13,1.
12,27 - Podobnie jak w Getsemani: Mt 26,38n i par.
13,1 - Tzn. aż do ostatniej chwili swojego życia, aż do całkowitego daru z siebie: w Wieczerniku i na Golgocie.
16,25 - Począwszy od zesłania Ducha Świętego aż do chwili, gdy wiarę zastąpi pełne oglądanie Boga: 1 J 3,2.
19,25 - Urywek ten przez kontekst przytaczający mesjańskie proroctwa i przez użycie dostojnego tytułu Niewiasty (Rdz 3,15; J 2,4) wskazuje na wyjątkowe stanowisko Maryi, drugiej Ewy (J 2,4), duchowej Matki chrześcijan, reprezentowanych tutaj przez Apostoła.