7 ¹⁰ Kiedy zaś bracia Jego udali się na święto, wówczas poszedł i On, jednakże nie jawnie, lecz skrycie*. ¹¹ Tymczasem Żydzi już Go szukali w czasie święta i mówili: ¹² «Gdzie On jest?» Wśród tłumów zaś wiele mówiono o Nim pokątnie. Jedni mówili: «Jest dobry». Inni zaś mówili: «Nie, przeciwnie - zwodzi tłumy». ¹³ Nikt jednak nie odzywał się o Nim jawnie z obawy przed Żydami. ¹⁴ Tymczasem dopiero w połowie świąt przybył Jezus do Świątyni i nauczał. ¹⁵ Żydzi zdumiewali się mówiąc: «W jaki sposób zna On Pisma, skoro się nie uczył?» ¹⁶ Odpowiedział im Jezus mówiąc: «Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał. ¹⁷ Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego. ¹⁸ Kto mówi we własnym imieniu, ten szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały Tego, który go posłał, ten godzien jest wiary i nie ma w nim nieprawości. ¹⁹ Czyż Mojżesz nie dał wam Prawa? A przecież nikt z was nie zachowuje Prawa, [bo] czemuż usiłujecie Mnie zabić?» ²⁰ Tłum odpowiedział : «Jesteś opętany przez złego ducha! Któż usiłuje Cię zabić?» ²¹ W odpowiedzi Jezus rzekł do nich: «Dokonałem tylko jednego czynu*, a wszyscy jesteście zdziwieni. ²² Oto Mojżesz dał wam obrzezanie - ale nie pochodzi ono od Mojżesza, lecz od przodków* - i wy w szabat obrzezujecie człowieka. ²³ Jeżeli człowiek może przyjmować obrzezanie nawet w szabat, aby nie przekroczono Prawa Mojżeszowego, to dlaczego złościcie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka? ²⁴ Nie sądźcie z zewnętrznych pozorów, lecz wydajcie wyrok sprawiedliwy»*.