J 16,3

Będą tak czynić , bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie.

J 13,27

A po spożyciu kawałka [chleba] wszedł w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: «Co chcesz czynić , czyń prędzej!».

J 6,6

A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić .

J 6,28

Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić , abyśmy wykonywali dzieła Boże?»

J 9,33

Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic czynić ».

J 5,19

W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego . Albowiem to samo, co On czyni , podobnie i Syn czyni .

J 15,14

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.

J 10,32

Odpowiedział im Jezus: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować?»

J 15,21

Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał.

J 3,2

Ten przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu: «Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz , gdyby Bóg nie był z Nim».

J 5,30

Ja sam z siebie nic czynić nie mogę*. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.

J 6,2

Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił na tych, którzy chorowali.

J 7,21

W odpowiedzi Jezus rzekł do nich: «Dokonałem tylko jednego czynu *, a wszyscy jesteście zdziwieni.

J 7,51

«Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha, i zbada, co czyni ?»

J 8,38

Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca».

J 8,40

Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił .

J 13,7

Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię , ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział».

J 13,15

Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili , jak Ja wam uczyniłem.

J 9,16

Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?» I powstało wśród nich rozdwojenie.

J 2,18

W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz ?»

J 2,23

Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił .

J 8,53

Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz ?»

J 14,31

Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca, i że tak czynię , jak Mi Ojciec nakazał. Wstańcie, idźmy stąd!

J 5,20

Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni , i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili.

J 5,36

Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię , świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał.

J 8,29

A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba».

J 11,47

Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: «Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków?

J 15,15

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

J 19,12

Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić. Żydzi jednak zawołali: «Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się Cezarowi».

J 8,28

Rzekł więc do nich Jezus: «Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że JA JESTEM i że Ja nic od siebie nie czynię , ale że to mówię, czego Mnie Ojciec nauczył.