Jk 1,19-25

Jak zamieniać słowo prawdy w czyn?
1 19 Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu*. 20 Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej*. 21 Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. 22 Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. 23 Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. 24 Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był. 25 Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności*, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.


Przypisy

1,19 - Por. Syr 5,11; Koh 7,9.
1,20 - Sens może być dwojaki: 1. Gniew ludzki nie jest narzędziem sprawiedliwości Bożej lub 2. Gniew nie wykonuje tego, co Bóg uznaje za sprawiedliwe.
1,25 - Wyrażenie "Prawo wolności" nie nawiązuje do sprawy aktualności Prawa Mojżeszowego (jak później u św. Pawła), ale określa Ewangelię jako normę wolnego działania nowego człowieka w Chrystusie. Takie Prawo zapowiadał Jeremiasz w Jr 31,33.

Zobacz rozdział