Jl 1,2-12

Lament nad straszliwą plagą szarańczy
1 2 Słuchajcie tego, starcy, i nakłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy kraju; czy stało się to za dni waszych lub za dni waszych przodków? 3 Powiedzcie to synom waszym, a synowie wasi niech powiedzą swoim synom, a synowie ich następnym pokoleniom. 4 Co pozostało po gazam, zjadła szarańcza, a co pozostało po szarańczy, zjadł jelek, a co pozostało po jelek, zjadł chasil*. 5 Ocknijcie się, pijani, a płaczcie! Narzekajcie wszyscy, co pijecie wino, narzekajcie na młode wino, które odjęto od ust waszych. 6 Nadciągnął bowiem naród przeciw mojemu krajowi, mocny i niezliczony, zęby jego jak zęby lwa, a zęby trzonowe ma jak lwica. 7 Winnicę moją uczynił pustkowiem, a moje drzewo figowe połupał: obnażył je zupełnie i porzucił, tak że gałęzie ich pobielały. 8 Narzekaj, jak dziewica przepasana worem, nad oblubieńcem swojej młodości! 9 Zniknęły ofiary: pokarmowa i płynna, z domu Pańskiego. Okryjcie się żałobą, kapłani, słudzy Pańscy! 10 Spustoszone jest pole, w żałobie jest ziemia, bo spustoszone jest zboże, wysechł moszcz, zwiędło drzewo oliwne. 11 Zawstydźcie się, rolnicy, narzekajcie uprawiający winnice, z powodu pszenicy i jęczmienia, bo znikło żniwo polne. 12 Uschła winna latorośl i zwiędło drzewo figowe, drzewo granatowe i palma daktylowa, i jabłoń - wszystkie drzewa polne uschły. I zniknęła radość spośród synów ludzkich.


Przypisy

1,4 - Gazam, jelek, chasil - są to różne nazwy na określenie prawdopodobnie szarańczy. Ich źródłosłowy oznaczają odpowiednie czynności: ścinania, szybkiego biegania, zjadania. Nazw dla szarańczy ST zna aż siedem (por. Jl 2,25; Kpł 11,22). Trudno ustalić, czy zachodzące terminy określają zawsze jednego i tego samego szkodnika, mianowicie szarańczę, czy też obrazują szarańczę w różnych fazach rozwojowych.

Zobacz rozdział