Jl 2,18-4,2

Odpowiedzią Pana - ustanie plagi szarańczy
2 18 I Pan zapalił się zazdrosną miłością ku swojej ziemi, i zmiłował się nad swoim ludem. 19 Odpowiedział Pan i rzekł swojemu ludowi: «Oto Ja wam posyłam zboże i moszcz, i oliwę, i nasyćcie się nimi, i nie wydam was więcej na pohańbienie między poganami. 20 Tego [nieprzyjaciela], co przychodzi z północy*, oddalę od was, wypędzę go do ziemi suchej i spustoszonej; przednia jego straż obróci się ku morzu wschodniemu, a tylna jego straż ku morzu zachodniemu*; i pozostanie po nim zaduch, i pozostanie zgnilizna, bo bardzo hardo sobie poczynał».
Wezwanie do radości
21 Nie lękaj się, ziemio! Raduj się i wesel, bo wielkie rzeczy uczynił Pan. 22 Nie lękajcie się, polne zwierzęta, bo zielenią pokryło się pastwisko na stepie, bo drzewa [znów] rodzą owoce, drzewo figowe i krzew winny plon przynoszą.
Zapowiedź nowego przymierza
23 I wy się weselcie, synowie Syjonu, radujcie się* w Panu Bogu waszym, bo dał wam według sprawiedliwości* deszcz* jesienny i deszcz wiosenny, które wylał na was obficie jak przedtem. 24 I będą klepiska napełnione zbożem, a tłocznie będą opływały* moszczem i oliwą. 25 «W ten sposób wynagrodzę wam lata, które strawiła szarańcza, jelek, chasil i gazam, wielkie moje wojsko, które wysłałem przeciwko wam»*. 26 Wówczas naprawdę będziecie mogli najeść się do sytości i chwalić będziecie imię Pana Boga waszego, który uczynił wam dziwne rzeczy, a lud mój nigdy nie będzie pohańbiony. 27 «I poznacie, że wśród Izraela Ja jestem, że jestem Pan, Bóg wasz, a nie ma innego. Lud mój nie zazna więcej zawstydzenia*.
Czasy ostateczne: Sąd i zbawienie
3 1 I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia*. 2 Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach.
Znaki nastania dnia Pańskiego
3 I uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. 4 Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny*. 5 Każdy jednak, który wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon <i w Jeruzalem> będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan*.
Narody przed sądem Pańskim
4 1 * I oto w owych dniach i w owym czasie, gdy odmienię los jeńców Judy i Jeruzalem, 2 zgromadzę też wszystkie narody i zaprowadzę je na Dolinę Joszafat*, i tam sąd nad nimi odbędę w sprawie mojego ludu i dziedzictwa mego Izraela, które wśród narodów rozproszyli, a podzielili moją ziemię;


Przypisy

2,20 - "Z północy" - strona ta stanowi, głównie u proroków, siedlisko wroga i wszelkiego zła, jakie kraj nawiedza. Por. Jr 1,15; Jr 4,6; Jr 6,1; Jr 50,3.9; Jr 51,48; Ez 38,6.15; Ez 39,2; "zachodniemu" - w lipcu, kiedy szarańcza dokonała dzieła zniszczenia, wiatry unoszą jej część ku zachodowi w stronę Morza Śródziemnego, a pozostała część ginie w Morzu Martwym lub na pustyni.
2,23 - "Radujcie się" - por. Iz 61,10; "według sprawiedliwości" - tekst uszkodzony. Wlg: "nauczyciela sprawiedliwości". Tytuł głównej postaci w pismach sekty z Qumran; "deszcz" - por. Ez 34,26.
2,24 - Por. Prz 3,10; por. Ap 14,15.18.
2,25 - Por. Jl 1,4.
2,27 - Następne 5 w. tworzą w hebr. rozdz. 3, w LXX i Wlg mają numerację 2,28-32.
3,1 - Por. Iz 32,15; Iz 44,3; Ez 36,25nn; Za 12,10; Dz 2,17-21.
3,4 - Por. Jl 4,15; Iz 13,10; Ez 32,7; Mt 24,29; Mk 13,24; Łk 21,25.
3,5 - Por. Rz 10,13; Dz 2,21.
4,1 - Wlg nie dzieli tekstu księgi na cztery rozdziały, stąd treść od Jl 4,1 stanowi dalszy ciąg rozdziału trzeciego.
4,2 - Nazwa (hebr.: "Bóg sądzi") oznacza symbolicznie - może w związku z opisem 2 Krn 20,20-30 - miejsce ostatecznej klęski pogan walczących z Bogiem. Mimo aluzji z Jl 4,14 nie trzeba go utożsamiać z dzisiejszą "Doliną Jozafata" na południowy wschód od Jerozolimy.

Zobacz rozdział