25 ¹ Słowo skierowane do Jeremiasza o całym narodzie judzkim w czwartym roku [panowania] Joakima, syna Jozjasza, króla judzkiego <to jest pierwszego roku Nabuchodonozora, króla Babilonii>*. ² Prorok Jeremiasz wypowiedział je do całego narodu judzkiego i do wszystkich mieszkańców Jerozolimy: ³ «Począwszy od trzynastego roku [panowania] Jozjasza*, syna Amona, króla judzkiego, aż do dnia dzisiejszego, przez dwadzieścia trzy lata kierował Pan słowo do mnie, ja zaś mówiłem do was niestrudzenie, a wy nie słuchaliście. ⁴ Pan posyłał wam wszystkie swoje sługi, proroków, bez przerwy, a wy nie słuchaliście ani nie nadstawialiście uszu, by słuchać. ⁵ Słowa te brzmiały: Niech każdy porzuci swoje przewrotne postępowanie, złe uczynki, a będziecie mogli pozostać w ziemi, jaką dał Pan wam i waszym przodkom od dawna i na zawsze. ⁶ Nie chodźcie za obcymi bogami, by im służyć i cześć oddawać, ani nie pobudzajcie Pana do gniewu uczynkami waszych rąk, a nie sprowadzę na was nieszczęścia. ⁷ Ale nie usłuchaliście Mnie <wyrocznia Pana - pobudzając Mnie do gniewu uczynkami waszych rąk ku waszej własnej zgubie>*». ⁸ Dlatego to mówi Pan Zastępów: «Ponieważ nie usłuchaliście moich słów, ⁹ oto poślę, by przyprowadzić wszystkie pokolenia północy - wyrocznia Pana - i Nabuchodonozora, króla Babilonu, mojego sługę*. Sprowadzę ich przeciw temu krajowi, przeciw jego mieszkańcom i przeciw wszystkim narodom dokoła. Wypełnię na nich klątwę, uczynię z nich przedmiot grozy, pośmiewisko i wieczną ruinę. ¹⁰ Sprawię, że ustanie wśród nich głos wesela, głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienicy, terkot żaren i światło lampy. ¹¹ Cały ten kraj zostanie spustoszony i opuszczony, a narody będą służyć królowi babilońskiemu przez siedemdziesiąt lat*. ¹² A po upływie siedemdziesięciu lat ukarzę króla Babilonu i ten naród - wyrocznia Pana - ich grzechy i kraj babiloński; zamienię go na wieczne pustkowie. ¹³ * Wypełnię na tym kraju wszystkie swoje słowa, które wypowiedziałem przeciw niemu: wszystko, co zostało napisane w tej księdze, co prorokował Jeremiasz przeciw wszystkim narodom. ¹⁴ Także i ich zmuszą do uległości wielkie narody i wielcy królowie, odpłacając im stosownie do ich czynów i uczynków ich rąk». ¹⁵ * To powiedział do mnie Pan, Bóg Izraela: «Weź z mojej ręki kubek wina <to jest gniewu>* i daj je do picia wszystkim narodom, do których cię posyłam. ¹⁶ Niech piją, zataczają się i szaleją <przed mieczem, który poślę między nich>*». ¹⁷ Wziąłem więc kubek z ręki Pana i napoiłem wszystkie narody, do których mnie posłał Pan: ¹⁸ Jerozolimę, miasta judzkie, ich królów i przywódców, by uczynić z nich pustkowie, przedmiot grozy, pośmiewiska i przekleństwa, jak to jest dzisiaj; ¹⁹ faraona, króla egipskiego i jego sługi, jego przywódców i cały jego naród; ²⁰ wszystkie różnorodne narody i wszystkich królów ziemi Us*, wszystkich królów ziemi filistyńskiej, Aszkelon, Gazę, Ekron i to, co pozostało z Aszdodu*; ²¹ Edom, Moab i synów Ammona, ²² wszystkich królów Tyru i wszystkich królów Sydonu oraz wszystkich królów zamorskich wysp*; ²³ Dedan, Tema, Buz* i wszystkich, którzy przycinają włosy na skroniach*; ²⁴ wszystkich królów Arabii i wszystkich królów różnorodnych ludów, mieszkających na pustyni; ²⁵ wszystkich królów Zimri*, wszystkich królów Elamu* i wszystkich królów Medii; ²⁶ wszystkich królów północy, bliskich i dalekich, jednych po drugich; wszystkie królestwa, jakie są na powierzchni ziemi; <król zaś Szeszak będzie pił po nich>*. ²⁷ «Powiesz im: To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Pijcie i upijajcie się; wymiotujcie i padajcie, nie mogąc powstać wobec miecza, który poślę między was. ²⁸ Jeżeli zaś się zdarzy, że nie będą chcieli wziąć kubka z twej ręki, by pić, powiesz im: To mówi Pan Zastępów: Musicie wypić! ²⁹ Bo oto od miasta, na którym wzywano mojego imienia, rozpoczynam karę, a wy mielibyście pozostać nie ukarani? Nie ujdziecie kary, lecz raczej miecz powołam przeciw wszystkim mieszkańcom ziemi - wyrocznia Pana Zastępów. ³⁰ Ty zaś będziesz im prorokował wszystkie te słowa i powiesz im: Pan grzmi z wysoka i ze swego świętego przybytku głos wydaje; grzmi potężnie przeciw swemu pastwisku*, krzyk podnosi, jak tłoczący prasę do wina. Do wszystkich mieszkańców ziemi ³¹ dochodzi wrzawa, aż do krańców ziemi; albowiem Pan prowadzi spór z narodami, pozywa przed sąd* wszelkie ciało, występnych oddaje na pastwę miecza - wyrocznia Pana. ³² To mówi Pan Zastępów: Oto nieszczęście ogarnia naród po narodzie, zrywa się wielka burza z krańców ziemi. ³³ W tym dniu będzie [wielu] zabitych przez Pana od krańca do krańca ziemi. Nikt nie będzie ich opłakiwał ani zbierał, ani grzebał; pozostaną jako nawóz na powierzchni ziemi. ³⁴ Podnieście lament, pasterze, i krzyczcie! Tarzajcie się w prochu*, przewodnicy trzody! Nadeszły bowiem dni waszej rzezi i padniecie jak wybrane owce. ³⁵ Nie ma ucieczki dla pasterzy ani ocalenia dla przewodników trzody. ³⁶ Rozlega się krzyk pasterzy i lament przewodników trzody, bo Pan pustoszy ich pastwisko. ³⁷ Niszczeją spokojne pastwiska od płonącego gniewu Pańskiego. ³⁸ Lew opuścił swą kryjówkę, bo jego kraj stał się pustkowiem*, z powodu niszczycielskiego miecza i z powodu palącego gniewu Pańskiego».