Jr 22,24-30

PROROCTWA PRZECIW KRÓLOM I ZAPOWIEDŹ "SPRAWIEDLIWEJ ODROŚLI DAWIDOWEJ"
Proroctwo o Jechoniaszu
22 24 «Na moje życie - wyrocznia Pana - nawet gdyby Jechoniasz, syn Jojakima, króla judzkiego, był pierścieniem na mojej ręce prawej, zerwałbym go stamtąd! 25 Wydam cię w ręce tych, co nastają na twe życie, w ręce tych, przed którymi odczuwasz lęk, w ręce Nabuchodonozora, króla babilońskiego, w ręce Chaldejczyków. 26 Rzucę ciebie i twoją matkę, która cię porodziła, do obcej ziemi, w której się nie urodziliście - i tam umrzecie*. 27 Do kraju zaś, do którego będą stale pragnęli powrócić, nie wrócą». 28 Czy Jechoniasz jest naczyniem wyrzuconym, potłuczonym naczyniem, którego nikt nie chce? Dlaczego wypędzono go i jego potomstwo i porzucono w kraju, którego nie znają? 29 Ziemio, ziemio, ziemio! Słuchaj słowa Pańskiego! 30 To mówi Pan: «Zapiszcie tego człowieka jako pozbawionego potomstwa, jako męża, który nie zażyje szczęścia w swych dniach, ponieważ żadnemu z jego potomków* nie uda się zasiąść na tronie Dawida ani panować nad Judeą».


Przypisy

22,26 - Jechoniasz wraz z rodziną zmarł w Babilonie, chociaż przed śmiercią został przywrócony do łask Ewil Merodaka - por. Jr 52,31.34. Wśród uprowadzonych do Babilonu Judejczyków uważano go za legalnego władcę, Sedecjasza zaś za uzurpatora z łaski Babilończyków.
22,30 - Mowa o bezpośrednich potomkach. (por. Rodowód Chrystusa w Mt).

Zobacz rozdział