Jr 23,10-15

PRZECIW FAŁSZYWYM PROROKOM
Powszechne zepsucie
23 10 «Kraj bowiem przepełniony jest cudzołożnikami <tak, cały kraj pogrążony jest w smutku z powodu przekleństwa, wyschły pastwiska stepowe>*, ich zabiegi zmierzają ku złemu, ich siłą jest nieprawość. 11 Albowiem nawet prorok, nawet kapłan postępują haniebnie, nawet w moim domu znalazłem ich nieprawość - wyrocznia Pana. 12 Dlatego będzie ich droga dla nich gruntem śliskim, na którym się potkną w ciemnościach i upadną. Albowiem ześlę na nich nieszczęście w roku, w którym ich nawiedzę - wyrocznia Pana.
Zepsucie proroków
13 Także wśród proroków Samarii* widziałem szaleństwo: prorokowali w imię Baala i zwodzili mój naród, Izraela. 14 A wśród proroków Jerozolimy widziałem obrzydliwość: cudzołóstwo, zatwardziałość w kłamstwie i popieranie złoczyńców, przy czym nikt się nie nawraca ze swej niegodziwości. Stali się oni wszyscy dla Mnie jakby Sodomą, a mieszkańcy ich jakby Gomorą»*. 15 Dlatego to mówi Pan Zastępów o prorokach: «Oto dam im za pokarm piołun, a za napój wodę zatrutą*. Albowiem od proroków z Jerozolimy rozeszła się niegodziwość po całym kraju».


Przypisy

23,10 - Zapewne glosa, którą opuszcza LXX.
23,13 - Tj. państwa północnego, które w chwili wypowiadania słów przez Proroka dawno już nie istniało.
23,14 - Dwa przeklęte przez Boga miasta (Rdz 18,20nn; Rdz 19,1nn; Iz 1,9n) były synonimem zepsucia, ale także przykładem surowej kary Bożej.
23,15 - Podobnie jak Jr 9,14 symbolizują one katastrofę narodową. O pochodzeniu tego obrazu zob. przypis do Jr 8,14.

Zobacz rozdział