Jr 45,1-5

BIOGRAFIA JEREMIASZA I JEGO MĘCZEŃSTWO
Proroctwo dla Barucha
45 1 Słowo, jakie prorok Jeremiasz oznajmił Baruchowi, synowi Neriasza, gdy spisał on w księdze tamte słowa pod dyktando Jeremiasza w czwartym roku [panowania] króla judzkiego Jojakima, syna Jozjasza*. 2 «To mówi Pan, Bóg Izraela, do ciebie, Baruchu: 3 Mówisz: "Biada mi! Pan bowiem dodaje zgryzotę do mego bólu. Słabnę od wzdychania, nie znajduję wytchnienia"*. 4 Powiesz mu tak: To mówi Pan: Oto, co zbudowałem, burzę, a co zasadziłem, wypleniam. 5 Ty zaś chcesz szukać wielkich rzeczy dla siebie? Nie szukaj! Sprowadzę bowiem nieszczęście na wszelkie ciało - wyrocznia Pana - lecz tobie dam twoje życie jako zdobycz wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz».


Przypisy

45,1 - Por. Jr 36,1nn.
45,3 - Baruch musiał się ukrywać z Jeremiaszem za panowania Jojakima, a nadto towarzyszył mu w czasie uwięzienia w Jerozolimie na dziedzińcu królewskim oraz w przymusowej podróży do Egiptu.

Zobacz rozdział