Kol 2

BEZWZGLĘDNE PIERWSZEŃSTWO CHRYSTUSA
Troska Apostoła o wiarę adresatów
2 1 Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczy o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mnie osobiście, 2 aby ich serca doznały pokrzepienia, aby zostali w miłości pouczeni, ku [osiągnięciu] całego bogactwa pełni zrozumienia, ku głębszemu poznaniu tajemnicy Boga - [to jest] Chrystusa. 3 W Nim wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte*. 4 Mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem. 5 Choć bowiem ciałem jestem daleko, to jednak duchem jestem z wami, ciesząc się na widok waszego porządku i stałości wiary waszej w Chrystusa.
Trzymać się w życiu prawdziwego Chrystusa!
6 Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: 7 zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. 8 Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata*, a nie na Chrystusie. 9 W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała*, 10 bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy*. 11 I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego*, 12 jako razem z Nim pogrzebani* w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił. 13 I was, umarłych na skutek występków i "nieobrzezania" waszego [grzesznego] ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, 14 skreślił zapis dłużny* obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem*, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża. 15 Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił [je] na widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie*.
Przeciw fałszywej ascezie
16 Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu! 17 Są to tylko cienie* spraw przyszłych, a rzeczywistość* należy do Chrystusa. 18 Niechaj was nikt nie odsądza od nagrody, zamiłowany w uniżaniu siebie i przesadnej czci aniołów, zgłębiając to, co ujrzał*. Taki, nadęty bez powodu zmysłowym swym sposobem myślenia, 19 nie trzyma się mocno Głowy - [Tego], z którego całe Ciało, zaopatrywane i utrzymywane w całości dzięki wiążącym połączeniom członków, rośnie Bożym wzrostem. 20 Jeśli razem z Chrystusem umarliście dla "żywiołów świata"*, dlaczego - jak gdyby żyjąc [jeszcze] w świecie - dajecie sobie narzucać nakazy: 21 «Nie bierz ani nie kosztuj, ani nie dotykaj...!» 22 A przecież wszystko to są rzeczy [przeznaczone] do zniszczenia przez spożycie - [przepisy] według nakazów i nauk ludzkich*. 23 Przepisy te mają pozór mądrości dzięki kultowi własnego pomysłu, uniżaniu siebie i nieoszczędzaniu ciała, nie dzięki okazywaniu jakiejś wyrozumiałości dla zaspokojenia ciała [grzesznego]*.


Przypisy

2,3 - Iz 45,3; Prz 2,3n; Ef 3,19.
2,8 - Mowa o siłach kosmicznych, a pośrednio o kierujących nimi duchach - zgodnie z poglądami starożytnych.
2,9 - Tzn. bądź "rzeczywiście", bądź "na skutek wcielenia", bądź dla uwydatnienia sposobu, w jaki Pełnia bytu zamyka się w Chrystusie, tzn. jako organicznej jedności, uzależnionej od Chrystusa-Głowy. Por. Kol 1,19.
2,10 - Zob. Kol 1,16.
2,11 - Tzn. chrzest umożliwia zwycięstwo nad tyranią popędów natury, zepsutej przez grzech pierworodny. Ją właśnie przeważnie oznacza u św. Pawła termin sarx - "ciało" (por. Rz 7,5 itd.).
2,12 - Por. Rz 6,4.
2,14 - "Zapis dłużny" to bądź Prawo Mojżeszowe, które utraciło swą moc (por. Rz 7,6; Ga 5,4; Ef 2,15), bądź ogólny dług moralny całej grzesznej ludzkości. "Naszym przeciwnikiem" zatem jest raczej współukrzyżowany z Chrystusem grzech (por. 2 Kor 5,21; Ga 3,10.13).
2,15 - Obraz zapożyczony ze świata starożytnego: zwycięski imperator prowadzi w pochodzie triumfalnym rozbrojonych wodzów nieprzyjacielskich. Tu w ich roli występują bądź złe duchy, których odkupienie pozbawiło władzy nad światem (por. Łk 10,18; J 12,31; Hbr 2,14; 1 J 3,8; Ap 12,9nn), bądź aniołowie jako poręczyciele i stróże Prawa Mojżeszowego (por. Dz 7,53; Ga 3,19; Hbr 2,2), które już utraciło swą moc.
2,17 - "Cienie" - por. Hbr 8,5; Hbr 10,1; "rzeczywistość" - dosł. "Ciało".
2,18 - Aluzja do fałszywego mistycyzmu.
2,20 - Por. Ga 4,3.9.
2,22 - Iz 29,13 (Mt 15,9).
2,23 - Ostatni okolicznik niejasny, różnie tłumaczony: bądź streszcza on poprzednio wyliczone "pozory, mądrości" - jak podaje powyższy przekład - bądź stwierdza, ze asceza tych błędnowierców jest bezwartościowa wobec lub na skutek żądzy zmysłowej.

Zobacz rozdział