2 11 Wzrok utraciłem od płaczu, drgają me trzewia, żółć* się wylała na ziemię przez klęskę Córy mego ludu, gdy słabły niemowlę i dziecię na placach miasta.
3 40 Rozważmy, oceńmy swe drogi, powróćmy do Pana; [...]
3 14 drwią ze mnie wszystkie narody*: jam stale treścią ich pieśni,