Lm 3,28-33

SKARGA I POCIECHA
Polegać na Bogu
Jod.
3 28 Niech siedzi samotny w milczeniu, gdy On na niego je włożył. 29 Niech usta pogrąży w prochu! A może jest jeszcze nadzieja?* 30 Bijącemu* niech nadstawi policzek, niechaj nasyci się hańbą!
Kaf.
31 Bo nie jest zamiarem Pana odtrącić na wieki*. 32 Gdyż jeśli uniży, ma litość w dobroci swej niezmiernej; 33 niechętnie przecież poniża i uciska synów ludzkich.


Przypisy

3,29 - Bo Boga zmusić nie można (por. Jl 2,14; Am 5,15).
3,30 - Tzn. Bogu (por. Iz 50,6).
3,31 - W hebr. brak dalszego ciągu. Niektórzy uzupełniają: "ludzi".

Zobacz rozdział