Lm 3,58

<Już kiedyś>, Panie, obroniłeś mą sprawę, ocaliłeś mi życie ;

Lm 3,39

Czemu się skarży człowiek żyjący ?* Mąż - na [karę za] grzechy?*

Lm 5,9

Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni*.

Lm 1,19

Wzywałam swoich przyjaciół, a oni mnie zdradzili; moi kapłani i starsi zginęli w mieście, kiedy szukali żywności, by życie ratować.

Lm 1,16

Oto dlaczego płaczę, oko me łzy wylewa; Pocieszyciel daleko ode mnie, Ten, co by mi życie przywrócił; straceni są moi synowie, gdyż wróg był potężny.

Lm 2,12

Do matek swoich mówiły: «Gdzie żywność <i wino>?» Padały jak ciężko ranione na placach miasta, gdy uchodziło z nich życie na łonie ich matek.

Lm 4,20

Pomazaniec Pański* - nasze tchnienie - schwytany został w ich doły, a myśmy o nim mówili: «W jego cieniu będziemy żyć wśród narodów».

Lm 2,19

Powstań, wołaj po nocy przy zmianach straży, wylewaj swe serce jak wodę przed Pańskim obliczem, podnoś do Niego swe ręce o życie twoich niemowląt, <które padały z głodu na rogach wszystkich ulic>.