Mi 4,3-9

NADZIEJE MESJAŃSKIE
Panowanie Boga na Syjonie*
4 3 Będzie On rozjemcą między licznymi ludami i wyda wyroki na narody potężne, odległe; i przekują miecze swe na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny, 4 lecz każdy będzie siadywał pod swą winoroślą i pod swym drzewem figowym; i nie będzie tego, kto by niepokoił, bo usta Pana Zastępów przemówiły. 5 Choćby wszystkie ludy występowały, każdy w imię swego boga, my jednak występować będziemy w imię Pana, Boga naszego, zawsze i na wieki*.
Powrót wygnańców do królestwa Bożego*
6 W owym dniu - wyrocznia Pana - zbiorę chromych, zgromadzę wygnańców i tych, których utrapiłem. 7 Chromych uczynię Resztą, a wyrzutków - narodem mocnym. I będzie królował Pan nad nimi na górze Syjon, odtąd i aż na zawsze. 8 A ty, Wieżo Trzody*, Ostojo* Córy Syjonu, do ciebie dawna władza powróci, władza królewska - do Córy Jeruzalem.
Groźba niewoli i obietnica uwolnienia
9 Czemu teraz tak szlochasz? Czy nie ma króla u ciebie albo zginęli twoi doradcy, że chwycił cię ból jak rodzącą?


Przypisy

4,1 - Gdy w latach 720-700 armia asyryjska poczyniła szereg wypadów do Palestyny i zapowiedziany wyrok na Jerozolimę (zob. Mi 1,10) już się spełnił. Micheasz wieści nowe objawienie, pełne wspaniałych nadziei: wizję powszechnego królestwa sprawiedliwości i pokoju. Pod obrazem Jerozolimy, wywyższonej ponad otaczające ją pagórki, Micheasz widzi boskie źródło światła i świętości, objawionej wszystkim ludziom (por. Iz 2,2nn; są to te same słowa: prawdopodobnie obaj prorocy cytują jakiś fragment starszej literatury; por. też Iz 60,1-22).
4,5 - Późniejszy dodatek liturgiczny, jak Iz 2,5.
4,6 - Zapowiedziane królestwo pokoju (w. 1-4) nastąpi dopiero po odbyciu kary wygnania. Powrót wygnańców odbędzie się w atmosferze ciepła, miłości i bezpieczeństwa pod skrzydłami Boga jako Dobrego Pasterza (por. Ez 34,11-16; Iz 40,11).
4,8 - "Wieżo Trzody" - hebr.: Migdal-Eder, nazwa miejscowości z czasów patriarchy Jakuba (Rdz 35,21); tu przenośnie o Jerozolimie jako bezpieczniej owczarni; "Ostojo" - hebr.: Ofel, wzgórze w południowo-wschodniej części starej Jerozolimy, za czasów Dawida silnie ufortyfikowane, mieściło rezydencję królewską; tutaj symbol władzy i bezpieczeństwa.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Micheasza

Mi

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Diakonia na rzecz Ruchu Światło-Życie

Diakonia na rzecz Ruchu Światło-Życie