Mi 4,6-5,14
Przypisy
4,6 - Zapowiedziane królestwo pokoju (w. 1-4) nastąpi dopiero po odbyciu kary wygnania. Powrót wygnańców odbędzie się w atmosferze ciepła, miłości i bezpieczeństwa pod skrzydłami Boga jako Dobrego Pasterza (por. Ez 34,11-16; Iz 40,11).4,8 - "Wieżo Trzody" - hebr.: Migdal-Eder, nazwa miejscowości z czasów patriarchy Jakuba (Rdz 35,21); tu przenośnie o Jerozolimie jako bezpieczniej owczarni; "Ostojo" - hebr.: Ofel, wzgórze w południowo-wschodniej części starej Jerozolimy, za czasów Dawida silnie ufortyfikowane, mieściło rezydencję królewską; tutaj symbol władzy i bezpieczeństwa.
4,10 - Wzmianka o Babilonie jest późniejszym dodatkiem.
4,11 - W odróżnieniu od poprzednich, ta przepowiednia opisuje uwolnienie się Syjonu od oblężenia własnymi siłami (por. Iz 10,24-27 itd.). Nie można jednak stwierdzić w historii Jerozolimy takiego oblężenia. Może chodzi tu o inwazję Sennacheryba w r. 701? Później ataki na Jerozolimę i jej zwycięstwa staną się tematem eschatologicznym (Ez 38,1-39,29; Jl 4,1-21; Za 14,1-21).
4,14 - W Wlg zaczyna się rozdział 5. "Córką band" nazwany Izrael dla podkreślenia jego deprawacji; Wlg: "córko zbójcy"; inni tłum.: "Teraz się zbieraj do wypadów, zwolenniczko wypadów" lub "Wtedy zgraja będzie żałować". LXX: "Teraz obwaruj się, domu warowny"; Wlg: "Teraz zburzona będziesz, córko zbójcy"; "przeciw nam": Prorok utożsamia się z cierpiącym narodem; "sędziego Izraela": króla (Am 2,3). Tak poniżonego "sędziego Izraela", tj. króla Ezechiasza (2 Krl 18,13-16), i opłakany stan Izraela (por. Mi 2-3) Prorok zręcznie zestawia z Mesjaszem-Królem, którego narodziny zapoczątkują nową erę chwały i pokoju (por. Iz 9,5).
5,1 - Betlejem: miasteczko 8 km na południe od Jerozolimy, zwane tu Efrata może dlatego, że taka była jego pierwotna nazwa (Rdz 35,16; Rdz 48,7; Rt 4,11) albo że leżało na obszarze Efraty (Ps 132[131],6); czasami dla odróżnienia go od innego Betlejem w Zabulonie (Joz 19,15) nazywano je też Betlejem Judzkim (Sdz 17,7.9; Sdz 19,1; 1 Sm 17,12; Mt 2,1.5). Tu urodził się Dawid i był namaszczony przez Samuela (1 Sm 16,4nn.12n). Micheasz ogłasza, że przyszły Mesjasz, "syn Dawidowy", narodzi się w Betlejem; potwierdzają to Ewangeliści (Mt 2,6; J 7,42). Słowa: "pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności" świadczyłyby o odwiecznym pochodzeniu Mesjasza, lecz hebr. może też znaczyć: "pochodzenie Jego od dawna, od najdawniejszych czasów", co wskazywałoby raczej na starożytne początki dynastii Dawidowej, z której miał przyjść Mesjasz tutaj zapowiedziany.
5,2 - Prorok wskazuje tu na Matkę Mesjasza (aluzja do Iz 7,14).
5,4 - Por. Ag 2,9; Ef 2,14.
5,6 - Nowe królestwo zapoczątkowane przez Mesjasza i oczyszczona Reszta Izraela oprze się w swej misji wyłącznie na Bogu i odniesie zwycięstwo nad światem pogańskim. Por. Rdz 12,2n; Ga 3,8n.
5,6 - Inni: "która", odnosząc do trawy.