Mi 6,6-11

DROGA DO ZBAWIENIA
Istota prawdziwej religii
6 6 «Z czym stanę przed Panem, i pokłonię się Bogu wysokiemu? Czy stanę przed Nim z ofiarą całopalną, z cielętami rocznymi? 7 Czy Pan się zadowoli tysiącami baranów, miriadami potoków oliwy? Czy trzeba, bym wydał pierworodnego mego za mój występek, owoc łona mego za grzech mojej duszy?* 8 Powiedziano ci, człowiecze, co jest dobre. I czegoż żąda Pan od ciebie, jeśli nie pełnienia sprawiedliwości, umiłowania życzliwości i pokornego obcowania z Bogiem twoim?*»
Zachłanność możnych będzie ukarana
9 Głos Pana woła do miasta: <A mądrością jest bać się imienia Twojego>: «Słuchajcie rózgi i Tego, co ją ustanowił*. 10 Czy mogę znieść skarby nieprawości i efę szczupłą, przeklętą*? 11 Czy usprawiedliwię szale niegodziwe, a w worku - fałszywe ciężarki*,


Przypisy

6,7 - Na skargę Jahwe przeciw ludowi swemu odpowiada jeden z wiernych (przez co podkreślony jest aspekt osobisty religii), wyrażając gotowość złożenia Bogu w ofierze swego syna pierworodnego. Jest to albo reminiscencja ofiarności Abrahama, albo może rezygnacja z przywileju wykupu pierworodnych od służby w świątyni, którzy prawnie należeli do Boga (Wj 13,2). Ofiary z ludzi były zabronione Prawem (Kpł 18,21; Kpł 20,2).
6,8 - Prz 15,8n; Koh 12,13; Iz 30,15; Am 5,24; Oz 2,21.
6,9 - Inni tłum.: "Słuchajcie, szczepie i ty, który go zebrałeś" lub popr.: "i zgromadzenie miasta".
6,10 - Tłum. przypuszczalne.
6,11 - Por. Am 8,5.

Zobacz rozdział