2 ¹⁴ A wy się pytacie: Dlaczegóż to tak? Dlatego że Pan był świadkiem pomiędzy tobą a żoną twojej młodości, którą przeniewierczo opuściłeś*. Ona była twoją towarzyszką i żoną twojego przymierza. [...]

3 ¹⁶ Tak* mówili między sobą ludzie bojący się Boga, a Pan uważał i to posłyszał. Zapisano to w Księdze Wspomnień* przed Nim dla dobra bojących się Pana i czczących Jego imię.

3 ²⁰ A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości* i uzdrowienie w jego skrzydłach*. Wyjdziecie [swobodnie] i będziecie podskakiwać jak tuczone cielęta.