2 ¹ Teraz zaś do was, kapłani, odnosi się następujące polecenie: ² Jeśli nie usłuchacie i nie weźmiecie sobie do serca tego, iż macie oddawać cześć memu imieniu, mówi Pan Zastępów, to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwo*, a przeklnę je dlatego, że sobie nic nie bierzecie do serca. ³ Oto Ja odetnę wam ramię* i rzucę wam mierzwę w twarz, mierzwę waszych ofiar świątecznych - i położę was na niej. ⁴ Przekonacie się, że istotnie wydałem co do was to postanowienie dla podtrzymania mojego przymierza z Lewim, mówi Pan Zastępów. ⁵ Przymierze moje z nim było [przymierzem] życia i pokoju. Nałożyłem na niego obowiązek czci i okazywał Mi cześć, i korzył się przed mym imieniem. ⁶ Wierność wobec Prawa była w jego ustach, a niegodziwości nie znaleziono na jego wargach. W pokoju i prawości postępował ze Mną i wielu odciągnął od grzechu. ⁷ Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego*, bo jest on wysłannikiem Pana Zastępów. ⁸ Wy zaś zboczyliście z drogi, wielu doprowadziliście do sprzeniewierzenia się Prawu, zerwaliście przymierze Lewiego, mówi Pan Zastępów. ⁹ A przeto z mojej woli jesteście lekceważeni i macie małe znaczenie wśród całego ludu, ponieważ nie trzymacie się moich dróg i stronniczo udzielacie pouczeń. ¹⁰ Czyż nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czyż nie stworzył nas jeden Bóg? Dlaczego oszukujemy jeden drugiego, znieważając przymierze naszych przodków?