Mt 21,25-31;22,2.31

DZIAŁALNOŚĆ JEZUSA W JUDEI I W JEROZOLIMIE
SPORY Z PRZECIWNIKAMI W ŚWIĄTYNI
Pytanie o władzę*
21 25 Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?» Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: "z nieba", to nam zarzuci: "Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?" 26 A jeśli powiemy: "od ludzi" - boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka». 27 Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Więc i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.
Przypowieść o dwóch synach*
28 Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: "Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!" 29 Ten odpowiedział: "Idę, panie!", lecz nie poszedł. 30 Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: "Nie chcę". Później jednak opamiętał się i poszedł. 31 Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego.
Przypowieść o uczcie królewskiej*
22 2 «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
Sprawa zmartwychwstania*
31 A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:


Przypisy

21,23 - Por. Mk 11,27-33; Łk 20,1-8.
21,28 - Ci dwaj synowie - to faryzeusze i celnicy. Faryzeusze uważali się zawsze za posłusznych Bogu i Jego Prawu. Lecz gdy chwila odpowiednia nadeszła, nie dają posłuchu ani Janowi, ani Jezusowi, i do królestwa mesjańskiego nie wchodzą. Celnicy i nierządnice żyli z dala od Boga i Prawa, lecz na słowa Jezusa nawracają się i wyprzedzają tamtych do królestwa mesjańskiego.
22,1 - Przypowieść alegoryzująca. Królem jest Bóg. Uczta weselna to szczęśliwość mesjańska Jezusa; zaproszeni to Żydzi; spalenie miasta to zburzenie Jerozolimy; słudzy to Prorocy i Apostołowie; ludzie zebrani z ulicy to grzesznicy i poganie. Por. Łk 14,16-24.
22,23 - Por. Mk 12,18-27; Łk 20,27-40.

Zobacz rozdział