Mt 22,14-17

DZIAŁALNOŚĆ JEZUSA W JUDEI I W JEROZOLIMIE
SPORY Z PRZECIWNIKAMI W ŚWIĄTYNI
Przypowieść o uczcie królewskiej*
22 14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».
Sprawa podatku*
15 Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. 16 Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. 17 Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?»


Przypisy

22,1 - Przypowieść alegoryzująca. Królem jest Bóg. Uczta weselna to szczęśliwość mesjańska Jezusa; zaproszeni to Żydzi; spalenie miasta to zburzenie Jerozolimy; słudzy to Prorocy i Apostołowie; ludzie zebrani z ulicy to grzesznicy i poganie. Por. Łk 14,16-24.
22,15 - Por. Mk 12,13-17; Łk 20,20-26.

Zobacz rozdział