dom
Ne 13,11
Wtedy zganiłem zwierzchników i powiedziałem: «Czemu dom Boży jest opuszczony?» Zebrałem lewitów i postawiłem ich na ich stanowisku.
Ne 3,28
Powyżej Bramy Końskiej naprawiali kapłani: każdy naprzeciw swego domu .
Ne 7,39
Kapłani: synów Jedajasza z domu Jozuego - dziewięćset siedemdziesięciu trzech;
Ne 3,21
Za nim naprawiał Meremot, syn Uriasza, syna Hakkosa, odcinek dalszy: od bramy domu Eliasziba aż do końca domu Eliasziba.
Ne 3,23
Dalej naprawiali Beniamin i Chaszszub naprzeciw swego domu ; dalej naprawiał Azariasz, syn Maasejasza, syna Ananiasza, obok swego domu .
Ne 3,10
A obok naprawiał Jedajasz, syn Charumafa, naprzeciw swego domu ; a obok naprawiał Chattusz, syn Chaszabnejasza.
Ne 11,11
Serajasza, syna Chilkiasza, syna Meszullama, syna Sadoka, syna Merajota, syna Achituba, księcia domu Bożego,
Ne 11,16
Nad służbą zewnętrzną domu Bożego stał spośród przełożonych nad lewitami Szabbetaj i Jozabad.
Ne 12,40
Oba chóry dziękczynne stanęły przy domu Bożym, ja także i połowa zwierzchników ze mną;
Ne 13,4
Jakiś czas przedtem kapłan Eliaszib - zawiadowca komnat naszego domu Bożego, krewny Tobiasza -
Ne 13,8
Rozgniewałem się bardzo i wyrzuciłem cały sprzęt domu Tobiaszowego precz z tej komnaty.
Ne 10,37
oraz zgodnie z przepisem Prawa to, co pierworodne*: z synów naszych i z bydła naszego: pierworodne wołów naszych i owiec obiecujemy odstawić do domu Boga naszego dla kapłanów urzędujących w domu Boga naszego.
Ne 3,20
Za nim naprawiał Baruch, syn Zabbaja, odcinek dalszy od owego Kąta aż do bramy domu arcykapłana Eliasziba.
Ne 3,24
Dalej naprawiał Binnuj, syn Chenadada, odcinek dalszy: od domu Azariasza aż do Kąta i aż do Rogu.
Ne 3,29
Dalej naprawiał Sadok, syn Immera, naprzeciw swego domu ; i dalej naprawiał Szemajasz, syn Szekaniasza, stróż Bramy Wschodniej.
Ne 3,31
Za nim naprawiał złotnik* Malkiasz - aż do domu niewolników świątyni i handlarzy naprzeciw Bramy Rewii* i aż do Tarasu Narożnego.
Ne 5,3
A inni mówili: «Pola nasze i winnice nasze, i domy nasze oddajemy w zastaw celem nabycia zboża podczas głodu».
Ne 5,11
Zwróćcież im natychmiast ich pola, winnice, ogrody oliwne i domy oraz darujcie udzieloną im pożyczkę* pieniędzy, zboża, wina i oliwy».
Ne 7,4
Miasto było wprawdzie rozległe i ważne, ale w jego obrębie było ludności mało i nie było domów odbudowanych.
Ne 10,33
Niniejszym podejmujemy też zobowiązania, że rocznie dawać będziemy jedną trzecią sykla na [potrzeby] kultu w domu Boga naszego*,
Ne 10,36
Chcemy też rokrocznie przynosić do domu Pańskiego pierwociny ziemi naszej i pierwociny każdego owocu drzew wszelkiego rodzaju
Ne 13,9
Wtedy kazałem oczyścić te komnaty i z powrotem przeniosłem do tego miejsca sprzęty domu Bożego, ofiarę pokarmową i kadzidło.
Ne 4,10
Odtąd tylko połowa moich ludzi zajęta była pracą, a druga połowa miała włócznie, tarcze, łuki i pancerze; a wodzowie stali za całym domem judzkim
Ne 10,39
I kapłan, potomek Aarona, będzie z lewitami, gdy oni będą pobierać dziesięcinę*; a lewici odniosą dziesięcinę dziesięciny do składnic skarbca domu Boga naszego;
Ne 11,22
Zwierzchnikiem lewitów w Jerozolimie był Uzzi - syn Baniego, syna Chaszabiasza, syna Mattaniasza, syna Miki; należał on do synów Asafa, którzy śpiewali podczas służby w domu Bożym;
Ne 13,7
Gdy przybyłem do Jerozolimy, spostrzegłem występek, który popełnił Eliaszib na korzyść Tobiasza przez urządzenie dla niego komnaty na dziedzińcach domu Bożego.
Ne 13,14
Pamiętajże, Boże mój, o tym i nie wymaż moich zbożnych czynów, które spełniłem dla domu Boga mojego i dla jego obsługi.
Ne 2,8
również pisma do Asafa, zawiadowcy lasu królewskiego, aby mi dał drewna do sporządzenia bram twierdzy przy świątyni, bram muru miejskiego* i domu , do którego się wprowadzę». I król mi zezwolił, gdyż łaskawa ręka Boga mojego czuwała nade mną.
Ne 7,3
I dałem im rozkaz: «Nie otworzy się bram jerozolimskich, aż słońce będzie dopiekać; i dopóki ludzie są jeszcze na nogach*, zamknie się wrota i zatarasuje oraz postawi się obywateli jerozolimskich jako stróżów: jednych na wyznaczonym posterunku, drugich przed własnym domem ».
Ne 8,16
I wyszedł lud, przynieśli to i uczynili sobie szałasy: niejeden na dachu swoim, inni na podwórzach swoich, także i na dziedzińcach domu Bożego, na placu Bramy Wodnej i na placu Bramy Efraimskiej.