Pnp 5,2-6,10

PIEŚŃ CZWARTA*
OBLUBIENICA:
5 2 * Ja śpię, lecz serce me czuwa: Cicho! Oto miły mój puka! «Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołąbko moja, ty moja nieskalana, bo pełna rosy ma głowa i kędziory me - kropli nocy». 3 «Suknię z siebie zdjęłam, mam więc znów ją wkładać? Stopy umyłam, mam więc znów je brudzić?»* 4 Ukochany mój przez otwór włożył rękę swą, a serce me zadrżało z jego powodu. 5 Wstałam, aby otworzyć miłemu memu, a z rąk mych kapała mirra, z palców mych mirra drogocenna* - na uchwyt zasuwy*. 6 Otworzyłam ukochanemu memu, lecz ukochany mój już odszedł i znikł; życie mię odeszło, iż się oddalił*. Szukałam go, lecz nie znalazłam, wołałam go, lecz nie odpowiedział. 7 Spotkali mnie strażnicy, którzy obchodzą miasto, zbili i poranili mnie, płaszcz mój zdarli ze mnie strażnicy murów*. 8 Zaklinam was, córki jerozolimskie: jeśli umiłowanego mego znajdziecie, cóż mu oznajmicie? Że chora jestem z miłości.
CHÓR:
9 Jakiż to jest ten twój miły z najmilszych, o najpiękniejsza z niewiast? Jakiż to jest ten twój miły z najmilszych, że nas tak zaklinasz?
OBLUBIENICA:
10 * Miły mój śnieżnobiały i rumiany*, znakomity spośród tysięcy. 11 Głowa jego - najczystsze złoto, kędziory jego włosów jak gałązki palm, czarne jak kruk. 12 Oczy jego jak gołębice nad strumieniami wód. Zęby jego* wymyte w mleku spoczywają w swej oprawie. 13 Jego policzki jak balsamiczne grzędy, dające wzrost wonnym ziołom. Jak lilie wargi jego, kapiące mirrą najprzedniejszą*. 14 Ręce jego jak walce* ze złota, wysadzane drogimi kamieniami. Tors jego - rzeźba z kości słoniowej, pokryta szafirami. 15 Jego nogi - kolumny z białego marmuru, wsparte na szczerozłotych podstawach. Postać jego [wyniosła] jak Liban, wysmukła jak cedry. 16 Usta* jego przesłodkie i cały jest pełen powabu. Taki jest miły mój, taki jest przyjaciel mój, córki jerozolimskie!
CHÓR:
6 1 Dokąd odszedł twój umiłowany, o najpiękniejsza z niewiast? W którą zwrócił się stronę miły twój, byśmy go wraz z tobą szukały?
OBLUBIENICA:
2 Miły mój zszedł do swego ogrodu, ku grzędom balsamicznym, aby paść [stado swoje] w ogrodach i zbierać lilie. 3 Jam miłego mego, a mój miły jest mój, on [stado swoje] pasie wśród lilii.
OBLUBIENIEC:
4 Piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak Tirsa*, wdzięczna jak Jeruzalem, groźna* jak zbrojne zastępy. 5 Odwróć ode mnie twe oczy, bo niepokoją mnie. * Włosy twoje jak stado kóz falujące na [górach] Gileadu. 6 Zęby twoje jak stado owiec wychodzących z kąpieli, każda z nich ma bliźniaczą, nie brak żadnej. 7 Jak okrawek granatu skroń twoja, za twoją zasłoną. 8 Sześćdziesiąt jest królowych i nałożnic osiemdziesiąt, a dziewcząt bez liczby*, 9 [lecz] jedyna jest moja gołąbka, moja nieskalana, jedyna* swej matki, wybrana swej rodzicielki.
CHÓR:
Podziwiają ją dziewczęta i zwą ją szczęśliwą, królowe i nałożnice ją wysławiają: 10 «Kimże jest ta, która świeci z wysoka* jak zorza, piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce, groźna jak zbrojne zastępy?»


Przypisy

5,2 - PIEŚŃ CZWARTA (Pnp 5,2-6,10) - interpretacja alegoryczna - Izrael: Wezwanie do otrząśnięcia się z letargu niewoli i opory niektórych przywykłych do niewoli (Pnp 5,2n; por. Iz 52,1n). Bolesny powrót (Pnp 5,7). W opisie Oblubieńca (Pnp 5,10-16) niektórzy dostrzegają przymglony opis świątyni (por. 1Krl 6-7). Zapowiedź zjednoczenia w jedno królestwo w czasach mesjańskich (Pnp 6,4: Tirsa i Jerozolima): Potwierdzenie wybraństwa Izraela i wywyższenie ponad inne narody (Pnp 6,8nn). Kościół: Kluczowym problemem ludzkości jest problem przyjęcia Boga w Jego nawiedzeniach (Wcielenie, łaska, paruzja): to temat Pnp 5,2-8. Czuwanie postawą uczniów Chrystusa (Pnp 5,2; por. Mt 25,6; Łk 12,35-40). Bóg nie wdziera się, ale puka, prosi: "otwórz mi..." (por. Ap 3,20). Na zapytania świata (Pnp 5,9) Kościół odpowiada Ewangelią Chrystusa, którego królewską wspaniałość głosi (Pnp 5,10-16). Pnp 6,8nn to stwierdzenie transcendencji Kościoła w stosunku do narodów i ostateczna jego apoteoza w sensie Iz 60; Ap 21,24-27. Wiersz Pnp 6,10; stosuje Kościół do Wniebowzięcia Maryi; por. Ap 12,1.
5,2 - (Pnp 5,2-8) - Por. Pnp 3,1-5.
5,3 - Wahanie Oblubienicy nie oznacza niedbalstwa ani obojętności; dowodzi tego Pnp 5,2 a i Pnp 5,4 b; por. Łk 11,7.
5,5 - "Drogocenna", dosł.: "spływająca", gdyż najcenniejsza mirra była płynna; "zasuwy" - Oblubieniec w dowód miłości pozostawił ją kapiącą od mirry.
5,6 - Hebr., LXX, Wlg: "gdy przemówił", popr. na podstawie kontekstu.
5,7 - Strażnicy traktują Oblubienicę jako kobietę złego prowadzenia.
5,10 - Jedyny hymn pochwalny na cześć Oblubieńca. Hymnów na cześć Oblubienicy jest cztery (Pnp 4,1-7.8-16; Pnp 6,4-10; Pnp 7,2-10); - Por. Rdz 49,12; Lm 4,7.
5,12 - "Zęby jego" - brakuje w hebr., LXX i Wlg; popr. na podstawie kontekstu i analogii Pnp 6,6 i Rdz 49,12.
5,13 - Ludzie Wschodu lubią skrapiać brodę wonnościami (por. Ps 133[132],2).
5,14 - "Walce" albo "pierścienie". Przedramiona Oblubieńca w bransoletach robią wrażenie walców ze złota.
5,16 - Dosł.: "podniebienie" jako organ mowy.
6,4 - Tirsa - pierwsza stolica północnego królestwa, położona nieco na wschód od Samarii (por. 1 Krl 15,33). "Groźna...", wyraża siłę miłości i powabu Oblubienicy; por. Pnp 6,10.
6,5 - (Pnp 6,5b-7) - Powtórzenie z nieznacznymi zmianami Pnp 4,1c-3.
6,8 - Por. 1 Krl 11,3.
6,9 - Tzn. szczególnie umiłowana. Tu może najwyraźniej w całej Pnp zarysowuje się postać Maryi.
6,10 - "Święci z wysoka", dosł.: "spogląda z góry"; por. Pnp 3,6; Pnp 8,5.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Pieśń nad pieśniami

Pnp

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Apostolat Margaretka

Apostolat Margaretka