Przypisy

1,2 - PIEŚŃ PIERWSZA (Pnp 1,2-2,7) - interpretacja alegoryczna - Izrael: Modlitwa o wyprowadzenie z niewoli babilońskiej, o wprowadzenie do świątyni jerozolimskiej i o odnowienie przymierza (Pnp 1,4). Mimo win własnych i ucisku Chaldejczyków ("synowie mej matki") naród nie utracił swego wybraństwa (Pnp 1,5n). Modlitwa o wskazanie drogi powrotu (Pnp 1,7n). Wznowienie stosunku bliskości i miłości (Pnp 2,3-7). Kościół: Pragnienie zjednoczenia z Bogiem, dobrem najwyższym (Pnp 1,2n). Tylko Chrystus może pociągnąć i wprowadzić do życia (Pnp 1,4). Ludzkość nigdy nie utraciła całkowicie swej piękności (Pnp 1,5n). Chrystus ją jeszcze przyozdobi darami nadprzyrodzonym (Pnp 1,11). Transcendentna piękność Kościoła-Oblubienicy (Pnp 2,2).
1,8 - Wlg: "Jeśli nie znasz siebie".
1,9 - Oblubienica ze względu na bogaty strój przyrównana jest do zaprzęgu faraona. Inni (może wierniej): "Do klaczy mej w zaprzęgu faraona". Punktem porównania jest jednak ozdobna uprząż.
1,12 - Spotkanie na wolnym powietrzu w wyobraźni Oblubienicy urasta do królewskiej biesiady. "Nard", zob. przypisy do Pnp 4,13; por. J 12,3.
1,13 - "Mirra" - wonna żywica w proszku o gorzkim smaku i miłej woni, otrzymywana z wielu gatunków drzew. Cammiphora. Kobiety nosiły ją w woreczku na piersi, aby wdychać jej zapach.
1,14 - "Henny" - El-henna, arabska nazwa kwiatu białego w kształcie grona, o bardzo silnym i miłym zapachu (Lawsonia alba).
1,17 - W wyobraźni oblubieńców trawa, na której spoczywają, jest ich łożem małżeńskim, a drzewa tworzą nad nimi jakby pałac.