4 ¹ * O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jakże piękna! Oczy twe jak gołębice za twoją zasłoną*. Włosy twe jak stado kóz* falujące na górach Gileadu. ² Zęby twe jak stado owiec strzyżonych, gdy wychodzą z kąpieli: każda z nich ma bliźniaczą, nie brak żadnej. ³ Jak wstążeczka purpury wargi twe i usta twe pełne wdzięku. Jak okrawek granatu* skroń* twoja za twoją zasłoną*. ⁴ Szyja twoja jak wieża Dawida, warownie zbudowana; tysiąc tarcz na niej zawieszono, wszystką broń walecznych*. ⁵ Piersi twe jak dwoje koźląt, bliźniąt gazeli, co pasą się pośród lilii. ⁶ Nim wiatr wieczorny powieje i znikną cienie, pójdę ku górze mirry, ku pagórkowi kadzidła. ⁷ Cała piękna jesteś, przyjaciółko moja, i nie ma w tobie skazy*. ⁹ Oczarowałaś me serce, siostro ma, oblubienico, oczarowałaś me serce jednym spojrzeniem twych oczu, jednym paciorkiem twych naszyjników*. ¹⁰ Jak piękna jest miłość twoja, siostro ma, oblubienico, o ileż słodsza jest miłość twoja od wina, a zapach olejków twych nad wszystkie balsamy!