7 ⁷ O jak piękna jesteś, jakże wdzięczna, umiłowana, pełna rozkoszy! ⁸ Postać twoja wysmukła jak palma, a piersi twe jak grona winne. ⁹ Rzekłem: wespnę się na palmę, pochwycę gałązki jej owocem brzemienne. Tak! Piersi twe niech mi będą jako grona winne, a tchnienie twe jak zapach jabłek. ¹⁰ Usta twoje jak wino wyborne, które spływa mi po podniebieniu, zwilżając wargi i zęby*. ¹¹ Jam miłego mego i ku mnie zwraca się jego pożądanie. ¹² Pójdź, mój miły, powędrujemy w pola, nocujmy po wioskach! ¹³ O świcie pospieszmy do winnic, zobaczyć, czy kwitnie winorośl, czy pączki otwarły się, czy w kwieciu są już granaty: tam ci dam miłość moją. ¹⁴ Mandragory* sieją woń, nad drzwiami naszymi wszelki owoc wyborny, świeży i zeszłoroczny dla ciebie, miły mój, chowałam.