23 ¹ Gdy z możnym do stołu usiądziesz, pilnie uważaj, co masz przed sobą; ² nóż sobie przyłóż do gardła, jeśli masz gardło żarłoczne. ³ Nie pożądaj jego przysmaków, bo to pokarm zwodniczy. ⁴ O bogactwo się nie ubiegaj i odstąp od twojej chytrości! ⁵ Gdy utkwisz w nim wzrok - już go nie ma, bo skrzydła sobie przyprawi - jak orzeł, co odlatuje ku niebu. ⁶ Z nieżyczliwym człowiekiem nie ucztuj, nie pożądaj jego przysmaków; ⁷ jak ktoś, kto dogadza apetytowi, tak samo i on [postępuje]. «Jedz i pij!» - mówi do ciebie, a w sercu ci nie jest przychylny. ⁸ Zwrócisz spożyty kawałek, słów miłych użyjesz na próżno. ⁹ Nie mów do uszu głupiego, bo wzgardzi mądrością twej mowy. ¹⁰ Nie przesuwaj prastarej miedzy, na pole sierot nie wstępuj, ¹¹ bo mocny jest ich Obrońca*, przeciw tobie ich sprawę obróci. ¹² Do pouczeń serce swe nakłoń, do mądrych słów - swoje uszy! ¹³ Karcenia chłopcu nie żałuj, gdy rózgą uderzysz - nie umrze. ¹⁴ Ty go uderzysz rózgą, a od Szeolu zachowasz mu duszę. ¹⁵ Synu, gdy mądre twe serce, i własne me serce się cieszy; ¹⁶ moje wnętrze* także się weseli, gdy usta twe mówią, co słuszne. ¹⁷ Niech twoje serce nie zazdrości grzesznikom, lecz zabiega tylko o bojaźń Pańską: ¹⁸ gdyż przyszłe życie istnieje*, nie zawiedzie cię twoja nadzieja. ¹⁹ Słuchaj, mój synu - bądź dobry, prostą drogą prowadź twe serce, ²⁰ nie bądź z tych, co winu hołdują lub mięsem się lubią obżerać; ²¹ bo pijak i żarłok jest w nędzy, ospałość chodzi w łachmanach. ²² Słuchaj ojca, który cię zrodził, i nie gardź twą matką, staruszką! ²³ Nie sprzedawaj - nabywaj prawdę, mądrość, karność, rozwagę! ²⁴ Raduje się ojciec prawego, kto zrodził mądrego, się cieszy; ²⁵ niech się weselą twój ojciec i matka, twa rodzicielka niech będzie szczęśliwa. ²⁶ Synu, daj mi swe serce, dróg moich niech strzegą twe oczy, ²⁷ bo dołem głębokim jest nierządnica, a ciasną studnią jest obca niewiasta, ²⁸ czatuje jakby rozbójnik, pomnaża niewiernych w narodzie. ²⁹ * U kogo «Ach!», u kogo «Biada!», u kogo swary, u kogo żale, u kogo rany bez powodu, u kogo oczy są mętne? ³⁰ U przesiadujących przy winie, u chodzących próbować amfory*. ³¹ Nie patrz na wino, jak się czerwieni, jak pięknie błyszczy w kielichu, jak łatwo płynie [przez gardło]: ³² bo w końcu kąsa jak żmija, swój jad niby wąż wypuszcza; ³³ twoje oczy dostrzegą rzeczy dziwne, a serce twe brednie wypowie. ³⁴ Zdajesz się spać na dnie morza lub spoczywać na szczycie masztu*. ³⁵ «Obili mnie, nic nie poczułem, chłostali, nic nie wiedziałem. Kiedyż się zbudzę? Jeszcze nadal go pragnę...»