Prz 8,1-5

OGÓLNE NAPOMNIENIA MĄDROŚCI
Mądrość zaleca samą siebie
Nawoływanie Mądrości
8 1 Czyż Mądrość* nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność? 2 Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada, 3 przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi: 4 «Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy, 5 prostacy - mądrości się uczcie, nierozumni - nabierzcie rozsądku!


Przypisy

8,1 - Idea uosobionej Mądrości występuje w Izraelu w epoce niewoli babilońskiej. W Hi 28,12-28; Ba 3,9-4,4 Mądrość występuje jako przymiot boski dla ludzi nieosiągalny naturalnymi środkami. Prz 1,20-33; Prz 3,16nn; Prz 8,1-9,6 ukazuje ją jako osobę podobną do wędrownych nauczycieli, gromadzących uczniów. W Prz 8,22-31 widzimy ją w postaci osoby, powstałej przed stworzeniem, współdziałającej z Bogiem w dziele stwórczym. Urywek ten liturgia Kościoła stosuje do Bogarodzicy jako "Stolicy Mądrości". Z Prz 9,13-18, gdzie występuje uosobienie Głupoty, wynika, że chodzi tu tylko o poetycki obraz uosobienia Bożej Mądrości, wynikający z konkretnego myślenia Izraelitów. Por. wyraźne uosobienia Mądrości: Mdr 7,25n; Syr 24. Dostęp do Mądrości dają cnoty, z których podstawą jest bojaźń Boża (por. Prz 1,7) oraz walka ze skłonnościami do złego.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Przysłów

Prz

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Artykuły liturgiczne, aktualności, porady praktyczne

Artykuły liturgiczne, aktualności, porady praktyczne