Ps 132
KSIĘGA PIĄTA
PSALM 132(131)*
Na poświęcenie świątyni
1 Pieśń stopni.
Pamiętaj*, Panie, Dawidowi
cały trud jego:
2 o tym, jak złożył przysięgę przed Panem,
związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:
3 * «Nie wejdę do mieszkania w moim domu,
nie wstąpię na posłanie mego łoża,
4 nie użyczę snu moim oczom,
powiekom moim spoczynku,
5 póki nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania - Mocnemu Jakuba».
6 Otośmy słyszeli w Efrata o arce*,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru*.
7 Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!*
8 Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia,
Ty i Twoja arka pełna chwały!*
9 Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość,
a Twoi czciciele niech się radują!
10 Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!
11 Pan zaprzysiągł Dawidowi
trwałą obietnicę, od której nie odstąpi:
«[Potomstwo] z ciebie zrodzone*
posadzę na twoim tronie.
12 Jeżeli zachowają twoi synowie
moje przymierze
i moje napomnienia, których im udzielę,
także ich synowie na wieki
zasiądą na twoim tronie».
13 * Pan bowiem wybrał Syjon,
tej siedziby zapragnął dla siebie:
14 «To jest miejsce mego odpoczynku na wieki,
tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.
15 Będę szczodrze błogosławił jego zasobom,
jego ubogich nasycę chlebem.
16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem,
a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.
17 Wzbudzę tam moc* dla Dawida,
zgotuję światło* dla mego pomazańca!
18 Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół,
a nad nim zabłyśnie jego korona».
Przypisy
132,1 - Ps 132 Pieśń pielgrzymów, o liturgicznych motywach pochwalnych na cześć Syjonu.132,1 - Prośba o Bożą interwencję (por. Ps 137[136],7).
132,3 - Por. 2 Sm 7,1nn (1 Krn 17,1; 1 Krn 28,2).
132,6 - "Arce" - hebr. ma: "o niej" (por. jednak w. 8); "pola Jaaru" - poetycka aluzja chóru do odnalezienia arki w Kiriat-Jearim koło Efrata niedaleko Betlejem (Rdz 35,19), rodzinnej miejscowości Dawida (por. 1 Sm 7,1n; 2 Sm 7,1n; 2 Sm 6,2; Mi 5,1).
132,7 - Starotestamentalne określenie arki przymierza (zob. przypis do Ps 99[98],5).
132,8 - Por. Ps 68[67],2 z przypisem.
132,11 - Hebr. ma dosłownie "z owocu twoich wnętrzności", nie wymieniając przedmiotu; chodzi zapewne o "potomstwo" lub "królów" (por. Ps 89[88],20-30).
132,13 - Por. 2 Krn 6,6; 2 Krn 7,12.
132,17 - "Moc" - dosł.: "róg", "Światło" - por. 1 Krl 11,36. "Pomazańcem" jest król, potomek Dawida, panujący na Syjonie. W pochwalnej pieśni kapłan Zachariasz rozumie ten tekst o Mesjaszu (Łk 1,69).
Zobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
