Ps 1,1-10,18

KSIĘGA PIERWSZA
PSALM 1*
Dwie drogi życia
1 Szczęśliwy mąż,
który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie siada w kole szyderców*,
2 lecz ma upodobanie w Prawie Pana,
nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
3 Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie,
a liście jego nie więdną:
co uczyni, pomyślnie wypada.

4 Nie tak występni, nie tak:
są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.
5 Toteż występni nie ostoją się na sądzie
ani grzesznicy - w zgromadzeniu sprawiedliwych*,
6 bo Pan uznaje drogę sprawiedliwych,
a droga występnych zaginie.

PSALM 2*
Mesjasz Królem
1 Dlaczego narody się buntują,
czemu ludy knują daremne zamysły?
2 Królowie ziemi powstają
i władcy spiskują wraz z nimi
przeciw Panu i przeciw Jego Pamazańcowi*:
3 «Stargajmy Ich więzy
i odrzućmy od siebie Ich pęta!»

4 Śmieje się Ten, który mieszka w niebie,
Pan się z nich naigrawa*,
5 a wtedy mówi do nich w swoim gniewie
i w swej zapalczywości ich trwoży:
6 «Przecież Ja ustanowiłem sobie króla
na Syjonie, świętej górze mojej».

7 Ogłoszę postanowienie Pana:
Powiedział do mnie:
«Tyś Synem moim,
Ja Ciebie dziś zrodziłem*.
8 Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo
i w posiadanie Twoje krańce ziemi.
9 Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić
i jak naczynie garncarza ich pokruszysz»*.

10 A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się, sędziowie ziemi!
11 Służcie Panu z bojaźnią
12 i Jego nogi ze drżeniem całujcie*,
bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze,
gdyż gniew Jego prędko wybucha.
Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.

PSALM 3*
Modlitwa prześladowanego
1 Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem.
2 Panie, jakże wielu jest tych, którzy mnie trapią,
jak wielu przeciw mnie powstaje!
3 Wielu jest tych, co mówią o mnie:
«Nie ma dla niego zbawienia w Bogu».

4 A jednak, Panie, Ty, jesteś dla mnie tarczą,
Tyś chwałą moją i Ty mi głowę podnosisz.
5 Wołam swym głosem do Pana,
On odpowiada ze świętej swojej góry.

6 Kładę się, zasypiam i znowu się budzę,
bo Pan mnie podtrzymuje.
7 Wcale się nie lękam tysięcy ludu,
choć przeciw mnie dokoła się ustawiają.

8 Powstań, o Panie!
Ocal mnie, mój Boże!
Bo uderzyłeś w szczękę wszystkich moich wrogów
i wyłamałeś zęby grzeszników*.

9 Od Pana pochodzi zbawienie.
Błogosławieństwo Twoje nad narodem Twoim.

PSALM 4*
Modlitwa i napomnienie
1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Dawidowy.
2 Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi,
Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz.
Tyś mnie wydźwignął z utrapienia -
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę!
3 Mężowie, dokąd będziecie sercem ociężali?*
Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?
4 Wiedzcie, że Pan mi okazuje cudownie swą łaskę,
Pan mnie wysłuchuje, ilekroć Go wzywam.
5 Zadrżyjcie i nie grzeszcie,
rozważcie na swych łożach i zamilknijcie!
6 Złóżcie należne ofiary
i miejcie w Panu nadzieję!

7 Wielu powiada: «Któż nam ukaże szczęście?»
Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza!*
8 Wlałeś w moje serce więcej radości
niż w czasie obfitego plonu pszenicy i młodego wina.
9 Gdy się położę, zasypiam spokojnie,
bo Ty sam jeden, Panie,
pozwalasz mi mieszkać bezpiecznie.

PSALM 5*
Modlitwa poranna o utrzymanie się na drodze Bożej
1 Kierownikowi chóru. Na flety. Psalm. Dawidowy.
2 Usłysz, Panie, moje słowa,
zwróć na mój jęk uwagę;
3 natęż słuch na głos mojej modlitwy,
mój Królu i Boże!
Albowiem Ciebie błagam,
4 o Panie, słyszysz mój głos od rana,
od rana przedstawiam Ci prośby i czekam*.

5 Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość,
złego nie przyjmiesz do siebie w gościnę.
6 Nieprawi nie ostoją się przed Tobą.
Nienawidzisz wszystkich złoczyńców,
7 zsyłasz zgubę na wszystkich, co mówią kłamliwie.
Mężem krwawym i podstępnym
brzydzi się Pan.

8 Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce,
wejdę do Twojego domu,
upadnę przed świętym przybytkiem Twoim*
przejęty Twoją bojaźnią.
9 O Panie, prowadź mnie w swej sprawiedliwości,
na przekór mym wrogom:
wyrównaj przede mną Twoją drogę!
10 Bo w ustach ich nie ma szczerości,
ich serce knuje zasadzki,
ich gardło jest grobem otwartym*,
a językiem mówią pochlebstwa.

11 Ukarz ich, Boże,
niech staną się ofiarą własnych knowań;
wygnaj ich z powodu licznych ich zbrodni,
buntują się bowiem przeciwko Tobie.
12 A wszyscy, którzy się do Ciebie uciekają, niech się cieszą,
niech się weselą na zawsze!
Osłaniaj ich, niech cieszą się Tobą,
ci, którzy imię Twe miłują.
13 Bo Ty, Panie, będziesz błogosławił sprawiedliwemu:
otoczysz go łaską jak tarczą.

PSALM 6*
Błaganie o litość
1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Na oktawę. Psalm. Dawidowy.
2 Nie karć mnie, Panie, w swym gniewie
i nie karz w swej zapalczywości.
3 Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby;
ulecz mnie, Panie, bo kości* moje strwożone
4 i duszę moją ogarnia wielka trwoga;
lecz Ty, o Panie, jakże długo jeszcze...?

5 Zwróć się, o Panie, ocal moją duszę,
wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie,
6 bo nikt po śmierci nie wspomni o Tobie:
któż Cię wychwala w Szeolu?*
7 Zmęczyłem się moim jękiem,
płaczem obmywam co noc moje łoże,
posłanie moje skrapiam łzami.
8 Od smutku oko moje mgłą zachodzi,
starzeję się* z powodu wszystkich mych wrogów.

9 Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie,
bo Pan usłyszał głos mojego płaczu;
10 Pan usłyszał moje błaganie,
Pan przyjął moją modlitwę.
11 Niech się wszyscy moi wrogowie zawstydzą i bardzo zatrwożą,
niech odstąpią i niech się zawstydzą!

PSALM 7*
Modlitwa oczernionego
1 Skarga Dawida, którą wyśpiewał do Pana z powodu Kusza Beniaminity.
2 Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam;
wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,
3 by kto - jak lew - mnie nie porwał
i nie rozszarpał, gdy zabraknie wybawcy.

4 Boże mój, Panie, jeżeli ja to popełniłem*,
jeśli nieprawość plami moje ręce,
5 jeśli wyrządziłem zło swemu dobroczyńcy
i swego wroga złupiłem doszczętnie,
6 to niech nieprzyjaciel ściga mnie i schwyci,
i wdepcze w ziemię me życie,
a godność moją niechaj w proch obali.

7 Powstań, o Panie, w Twym gniewie,
podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemięzców,
wystąp w sądzie, jaki zapowiedziałeś.
8 Gromada narodów niechaj Cię otoczy,
a Ty zasiądź ponad nią wysoko.
9 Pan jest Sędzią narodów:
Panie, przyznaj mi słuszność, według mej sprawiedliwości
i według niewinności, jaka jest we mnie*.

10 Niechaj ustanie nieprawość występnych,
a sprawiedliwego umocnij,
Boże sprawiedliwy,
Ty, co przenikasz serca i nerki.
11 Tarczą jest dla mnie Bóg,
co zbawia prawych sercem.

12 Bóg - Sędzia sprawiedliwy,
Bóg codziennie pałający gniewem.
13 * Jeśli się [kto] nie nawróci,
miecz swój On wyostrzy;
14 przygotuje na niego pociski śmiertelne,
sporządzi swe ogniste strzały.

15 Oto [tamten] począł nieprawość, brzemienny jest udręką
i rodzi podstęp*.
16 Wykopał dół i pogłębił go,
lecz wpadł do jamy, którą przygotował.
17 Jego złość obróci się na jego głowę,
a jego gwałt spadnie mu na ciemię*.
18 Ja zaś uwielbiam Pana za Jego sprawiedliwość,
psalm śpiewam imieniu Pana Najwyższego.

PSALM 8*
Pochwała wielkości Stwórcy i godności człowieka
1 Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat*. Dawidowy.
2 O Panie, nasz Boże,
jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa*.
3 Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę*,
na przekór Twym przeciwnikom,
aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.

4 Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,
księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
5 czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz?*

6 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich*,
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
7 Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
8 owce i bydło wszelakie,
a nadto i polne stada,
9 ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

10 O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!

PSALM 9*
Dziękczynienie
1 Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni «Mut labben»*. Psalm. Dawidowy.
2 Chwalę Cię, Panie, całym sercem,
Alef
opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła.
3 Cieszyć się będę i radować Tobą,
psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
4 Bo wrogowie moi się cofają,
Bet
padają, giną sprzed Twego oblicza.
5 Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok,
zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy.
6 Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych,
Gimel
imię ich na wieczne czasy wymazałeś.
7 Upadli wrogowie - w wieczyste ruiny,
miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć*.
8 * A Pan zasiada na wieki,
He
swój tron ustawia, by sądzić.
9 Sam będzie sądził świat sprawiedliwie,
wyda narodom bezstronny wyrok.
10 Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego,
Waw
ucieczką w czasach utrapienia.
11 Ufają Tobie znający Twe imię,
bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.
12 Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie,
Zain
pośród narodów głoście Jego dzieła,
13 bo mściciel krwi* pamięta o ubogich,
pamięta, a nie zapomina ich wołania.
14 Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, <którzy mnie nienawidzą>*.
Chet
Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci*,
15 bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej
i weselił się Twoją pomocą.
16 Poganie wpadli w jamę, którą wykopali*;
Tet
noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.
17 Pan się objawił, sąd przeprowadził,
w dzieła rąk swoich uwikła się występny.
18 Niechaj występni odejdą precz do Szeolu,
Jod
wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.
19 Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe,
Kaf
ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.
20 Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował;
osądź narody przed Twoim obliczem.
21 Przejmij ich, Panie, bojaźnią;
niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi*.

PSALM 10 (Wlg 9, 22-39)
Modlitwa o wyzwolenie
1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie,
Lamed
w czasach ucisku się kryjesz,
2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce
i ulega podstępom, które tamten uknuł?
3 Bo występny się chełpi swoim pożądaniem,
(Nun)
bluźni drapieżca i pogardza Panem.
4 W pysze swojej powiada występny: «Nie pomści;
nie ma Boga»: oto jest całe jego myślenie*.
5 Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie;
Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego;
parska na wszystkich swoich przeciwników.
6 Myśli on sobie: «Ja się nie zachwieję;
nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia».
7 Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu,
Pe
na jego języku udręka i złośliwość.
8 Siedzi w zasadzce przy drogach
i niewinnego zabija w ukryciu;
oczy jego śledzą biedaka.
9 Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini;
Ain
zasadza się, by porwać ubogiego:
porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.
10 Schyla się, przysiada na ziemi,
a od jego przemocy pada ubogi.
11 Mówi w swym sercu: «Bóg nie pamięta,
odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy».
12 Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże!
Kof
Nie zapominaj o biednych!
13 Dlaczego występny gardzi Bogiem,
mówi w swym sercu: «Nie pomści»?
14 A Ty widzisz trud i boleść,
Resz
patrzysz, by je wziąć w swoje ręce.
Tobie się biedny poleca,
Tyś opiekunem sieroty!
15 Skrusz ramię występnego i złego:
Szin
pomścij jego nieprawość, by już go nie było.
16 Pan jest królem na wieki wieków,
z Jego ziemi zniknęli poganie.
17 Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych,
Taw
umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,
18 aby strzec praw sieroty i uciśnionego
i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu.



Przypisy

1,1 - Ps 1 Psalm pochodzi z kół mądrościowych z późniejszego okresu. Prawo Boże jest właściwym drogowskazem życia.
1,1 - "Szyderców" - tych, co lekceważą Prawo Pana; są oni synonimem grzeszników.
1,5 - W sądzie Pana nad występnymi, rozumianym wraz z późnym judaizmem eschatologicznie, wezmą także udział sprawiedliwi (por. Dn 7,22; Mdr 3,8; 1 Kor 6,3).
2,1 - Ps 2 Psalm intronizacyjny, wg niektórych autorów przeredagowany po niewoli babilońskiej. Bunty narodów sąsiednich w okresie panowania Dawida służą za temat refleksji nad sprzysiężeniem przeciw królowi izraelskiemu i samemu Panu.
2,2 - Pomazańcem jest każdy potomek na tronie Dawida (por. 2 Sm 7,12nn), godnie sprawujący władzę, a zwłaszcza "syn Dawida", Mesjasz.
2,4 - "Śmieje się" i "naigrawa" są antropomorficznymi zwrotami, wskazującymi na dysproporcję między potęgą Bożą a niemocą buntowników. Bóg bierze żywy udział w rządach świata, działa niezawodnie, choć nie zawsze natychmiast.
2,7 - Stwierdzenie synostwa Boga jest punktem kulminacyjnym intronizacji (por. Ps 89[88],27-28; 2 Sm 7,13-14; 1 Krn 28,6). NT wskazuje na ściśle mesjański sens tego wiersza - odnosząc go do słów Bożych przy zstąpieniu Ducha Świętego pod postacią gołębicy na Chrystusa (Mk 1,11 par.), do zmartwychwstania (Dz 13,33) i do wywyższenia po prawicy Ojca (Hbr 1,3-5).
2,9 - Rozprawa eschatologiczna Mesjasza z wrogami. "Rózga" jest symbolem władzy (Lb 24,17) podobnie jak berło; pierwotnie była narzędziem walki i obrony.
2,12 - Tekst skażony, różnie popr. Antropomorficznie przedstawiony wyraz najwyższej czci, oddawanej w orientalnym stylu dworskim. Inni tłum.: "z radością Mu śpiewajcie i ze drżeniem składajcie Mu hołdy".
3,1 - Ps 3 Psalm utrzymany w tonie lamentacji indywidualnej, zdradzającej u modlącego się głęboką ufność w opiekę Bożą.
3,8 - Drastyczny obraz zapożyczony z walki z dzikimi zwierzętami (por. Ps 58[57],7 i Hi 29,17).
4,1 - Ps 4 Psalm nadziei, o tendencjach dydaktycznych. Przedstawiając swój los, Psalmista zachęca wiernych i ostrzega przewrotnych.
4,3 - Zatwardziałość serca czyni występnych niezdolnymi do przyjęcia prawdy Bożej. Tekst popr. wg LXX; hebr.: "dokąd chwała moja będzie ulegała zniewadze".
4,7 - Mowa o objawach Bożego miłosierdzia (por. Ps 31[30],17; Ps 44[43],4; Ps 89[88],16).
5,1 - Ps 5 Lamentacja indywidualna. Psalmista, niesłusznie oskarżony, odwołuje się do sprawiedliwości Bożej z prośbą o wskazanie właściwej drogi.
5,4 - "Czekam" na odpowiedź Pana, czyli na skuteczną pomoc.
5,8 - Najwyższy akt czci oddawanej Bogu na dziedzińcu świątyni.
5,10 - Jako organ wypowiadania oszczerstw jest ono siedliskiem śmierci, gotowym przyjąć coraz to nowe ofiary - por. Jr 5,16; Jr 18,18.
6,1 - Ps 6 Także lamentacja indywidualna człowieka bliskiego śmierci. Przyjmuje on swoje cierpienie jako ojcowskie napomnienie pochodzące od Pana (por. Prz 3,12; Prz 19,18; Prz 29,17), prosząc jednocześnie o litość (por. Jr 10,24).
6,3 - "Kości" oznaczają (podobnie jak "dusza" w w. 4) całego człowieka w jego cierpieniu fizycznym i duchowym.
6,6 - ST nie miał jasnego pojęcia życia pozagrobowego. Zmarli przebywają w podziemnym Szeolu, prowadząc życie cieniów. Minimalna ich żywotność powoduje rozluźnienie kontaktu z Panem (Ps 88[87],11-13; Ps 115[113],17; Iz 38,18n), który jednak sprawuje władzę także nad podziemiem (Ps 139[138],8; Am 9,2; Hi 26,6).
6,8 - Popr. wg przekł. staroż.; hebr. - 3 osoba.
7,1 - Ps 7 Dalsza lamentacja indywidualna człowieka niesłusznie oskarżonego, szukającego sprawiedliwości u Pana.
7,4 - Inni tłum.: "dopuściłem się pychy".
7,9 - Pan występujący jako sędzia wszystkich narodów ma także ogłosić wyrok uniewinniający na rzecz Psalmisty.
7,13 - Karzący gniew Boga, organ Jego sprawiedliwości, opisany jest tutaj na sposób zbrojnego ataku. Pan używa często w ST najazdu wojennego wrogów jako narzędzia kary (por. Jr 4,5-8; Jr 25,29).
7,15 - Proces powstawania i dojrzewania grzechu przedstawiony na sposób rozwoju dziecka w łonie matki.
7,17 - Obraz kamienia wyrzuconego wysoko w górę, który spada na głowę rzucającego (por. Syr 27,25; Prz 26,27) zastosowany do przewrotnego postępowania, które obraca się przeciw grzesznikowi.
8,1 - Ps 8 Hymn mądrościowy, stanowiący być może teologiczną refleksję nad znanym opisem stworzenia świata Rdz 1.
8,1 - Chodzi o pieśń lub instrument.
8,2 - Por. Ps 19[18],2; Ps 113[112],5n; Ps 148,13; Iz 6,3.
8,3 - Por. Mt 21,16, gdzie Chrystus Pan odnosi te słowa do mesjańskich okrzyków wydawanych na Jego cześć przez dzieci.
8,5 - Por. Ps 144[143],3. Myśl ta nawiązuje niewątpliwie do Rdz 1,26n; Hi 7,17; wiersze 5-7 stosuje NT do Chrystusa: Hbr 2,6-8a (wyższość Chrystusa nad aniołami); 1 Kor 15,27 (w. 7b o eschatologicznym triumfie Chrystusa) i Ef 1,22; (wywyższenie Chrystusa po prawicy Ojca).
8,6 - "Istot niebieskich" - inni tłum.: "od Boga", "od aniołów".
9,1 - Ps 9 Hymn o charakterze dziękczynnym i częściowo błagalnym stanowi z następnym Ps 10 jedną całość; LXX, VL i Wlg łączą je w jedną pieśń, skąd powstaje różnica w numeracji psalmów. Czynnikiem łączącym jest alfabetyzm, polegający na rozpoczynaniu każdego drugiego (lub trzeciego) wiersza od kolejnej spółgłoski hebrajskiej.
9,1 - Zapewne chodzi o początek jakiejś znanej pieśni.
9,7 - Stolice wielkich imperiów starożytnego Wschodu legły kolejno w gruzach, z których już ich nie odbudowano (Niniwa - 612 przed Chr., Babilon 539 przed Chr., całe państwo perskie 333 przed Chr.; Jr 49,13 mówi także o definitywnym zburzeniu stolicy Edomu, Bosry).
9,8 - Inne obrazy sądu Bożego por. Ps 7,9; Ps 96[95],10-13; Ps 98[97],9.
9,13 - Por. Iz 26,21; Ez 7,23; Ez 11,6-10; Ez 16,20n.
9,14 - Tekst skażony, tłumaczenie przybliżone. "Bramy śmierci" oznaczają zakres jej władania - por. Ps 107[106],18; Hi 38,10; Iz 38,10; Mt 16,18.
9,16 - Por. Ps 7,16.
9,21 - Powszechny sąd ma dowieść, ze jedynym i absolutnym władcą świata jest Bóg; nastąpi to wbrew mniemaniu pogan nie liczących się z Panem. Por. Ap 19,1n.
10,4 - Tzn. w życiu praktycznym postępuje tak, jakby Boga nie było. Opisują to w szeregu obrazów wiersze 5-11.

Powiązane utwory

Wszechmocny Panie, wiekuisty Boże W. Rzewuski - Ps 8

Droga do Nieba - 1-głosowy

Pan nie opuszcza nigdy Jerzy Kosko - Ps 9

Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Droga do Nieba; Exsultate Deo - 1-głosowy

Od rana wzywam Cię, Boże Ps 5

Droga do Nieba; Chorał opolski - 1-głosowy

O, Przedwieczny nasz Panie ks. Joseph Gelineau - Ps 8

Exsultate Deo; Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Droga do Nieba - 1-głosowy

Miserere mei, Domine Jan Pieterszoon Sweelinck - Ps 4,2

Miserere Andrzej Koszewski - Ps 6,3

Kathyzma Miłosz Firlej - Ps 1-3

Niepojęta Trójco T.2 - 4-głosowy chór a cappella (SATB)

Błogosławiony człowiek Wacław z Szamotu - Ps 1

Beatus Vir, qui non abiit Mikołaj Gomółka - Ps 1,1

- 4-głosowy chór a cappella (SATB)

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Psalmów

Ps

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Portal Pełen Wiary

Portal Pełen Wiary