Ps 119,1-40

KSIĘGA PIĄTA
PSALM 119(118)*
Doskonałość Prawa Bożego
1 Szczęśliwi, których droga nieskalana,
którzy postępują według Prawa Pańskiego*.
2 Szczęśliwi, którzy zachowują Jego upomnienia,
całym sercem Go szukają*,
3 którzy nie czynią nieprawości,
lecz kroczą Jego drogami.
4 Ty na to dałeś swoje przykazania,
by pilnie ich przestrzegano.
5 Oby moje drogi były niezawodne
w przestrzeganiu Twych ustaw!
6 Wtedy nie doznam wstydu,
gdy zważać będę na wszystkie Twe przykazania.
7 Chcę Ci dziękować szczerym sercem,
gdy nauczę się wyroków Twej sprawiedliwości.
8 Przestrzegać będę Twych ustaw:
nie opuszczaj mnie nigdy!

9 Jak młodzieniec zachowa ścieżkę swą* w czystości?
- Przestrzegając słów Twoich.
10 Z całego serca swego szukam Ciebie*;
nie daj mi zboczyć od Twoich przykazań!
11 W sercu swym przechowuję Twą mowę,
by nie grzeszyć przeciw Tobie.
12 Błogosławiony jesteś, Panie,
naucz mnie Twoich ustaw!
13 Opowiadam swoimi wargami
wszystkie wyroki ust Twoich.
14 Cieszę się z drogi Twych upomnień
jak z wszelkiego bogactwa*.
15 Będę rozmyślał o Twych postanowieniach
i ścieżki Twoje rozważał.
16 Będę się radował z Twych ustaw:
słów Twoich nie zapomnę.

17 Czyń dobrze słudze swojemu, aby żył
i przestrzegał słów Twoich.
18 Otwórz moje oczy, abym ujrzał
dziwy Twojego Prawa.
19 Jestem gościem na ziemi*,
nie kryj przede mną Twych przykazań!
20 Dusza moja omdlewa tęskniąc
wciąż do wyroków Twoich.
21 Zgromiłeś pyszałków;
przeklęci odstępujący od Twych przykazań!
22 Oddal ode mnie
hańbę i pogardę,
bo zachowuję Twoje napomnienia.
23 Choć możni zasiadają zmawiając się przeciw mnie,
Twój sługa rozmyśla o Twoich ustawach.
24 Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą*,
Twoje ustawy są moimi doradcami.

25 Przylgnęła do prochu moja dusza*:
Przywróć mi życie według Twego słowa!
26 Opowiedziałem Ci moje drogi i wysłuchałeś mnie:
o Twoich ustawach mię poucz!
27 Pozwól mi zrozumieć drogę Twych postanowień,
abym rozważał Twe cuda.
28 Moja dusza nie zaznaje spoczynku ze zgryzoty:
podźwignij mię zgodnie z Twoim słowem!
29 Drogę kłamstwa
odwracaj ode mnie,
daj mi zaś łaskę Twojego Prawa!
30 Drogę wierności obrałem,
pragnąc Twoich wyroków.
31 Lgnę do Twoich napomnień,
nie daj mi okryć się wstydem!
32 Biegnę drogą Twoich przykazań,
bo czynisz moje serce szerokim.

33 Naucz mnie, Panie,
drogi Twoich ustaw,
bym strzegł ich aż do końca*.
34 Pouczaj mnie, bym Prawa Twego przestrzegał,
a zachowywał je całym sercem.
35 Prowadź mię ścieżką Twoich przykazań,
bo ja się nimi raduję.
36 Nakłoń me serce do Twoich napomnień,
a nie do zysku!*
37 Odwróć me oczy,
niech na marność nie patrzą;
przez swoje słowo* udziel mi życia!
38 Spełnij dla sługi Twego swoją obietnicę*,
daną bojącym się Ciebie.
39 Odwróć moją hańbę,
która mnie trwoży,
bo Twoje wyroki są pełne dobroci.
40 Oto pożądam Twoich postanowień:
według Twej sprawiedliwości* zapewnij mi życie!




Przypisy

119,1 - Ps 119 Antologia sentencji, wyznań, dziękczynień lub nawet lamentacji, sławiąca tajemnice i cuda objawionego Prawa Bożego. Jest ono wymieniane (jako "prawo" lub osiem jego synonimów) w każdym poszczególnym wierszu (z wyjątkiem w. 122, zapewne skażonego). Budowa psalmu jest alfabetyczna, osiem kolejnych wierszy rozpoczyna się od tej samej kolejnej litery alfabetu hebr. Psalm ten powstał po niewoli babilońskiej w kołach mądrościowych. Atmosfera jego przygotowuje już Nowe Przymierze z jego naczelnym prawem miłości Boga, którego słowa słuchać - to błogosławieństwo (Mt 22,37-40; Łk 11,28).
119,1 - Por. Ps 1,1; Ps 19[18],8-15.
119,2 - Por. Pwt 4,29.
119,9 - Tj. nienaganne postępowanie; zob. droga.
119,10 - W czasach eschatologicznych "szukanie" to będzie skuteczne (por. Jr 29,13-14). Przykazania Pańskie będzie miał każdy wypisane nie na tablicach, lecz w sercu (w. 11 - por. Jr 31,31-33).
119,14 - Por. Prz 3,14; Prz 8,10; Iz 64,4.
119,19 - Psalmista czuje się na ziemi gościem, który jako taki nie posiada własnej ziemi (Ps 39[38],13). Nie za nią jednak tęskni, ale za pełnieniem woli Bożej.
119,24 - Por. Jr 15,16.
119,25 - Lamentujący Psalmista czuje się poniżony i bliski śmierci; tylko słowo Pańskie może przynieść odnawiające go wewnętrznie życie. Por. Pwt 8,3; Pwt 28,1-14; Pwt 30,15n.19n.
119,33 - Ostatnie słowa można też zrozumieć w sensie "ku nagrodzie", ponieważ samo wierne zachowywanie przykazań jest połączone dla ludzi pobożnych z głęboką radością (w. 35).
119,36 - Człowiek sprawiedliwy kieruje swym postępowaniem według wskazań Prawa, a nie według nadziei czy wielkości spodziewanego zysku.
119,37 - Tekst popr. wg Targumu i niektórych rkp; hebr.: "na drodze Twojej".
119,38 - Skutecznej zbawczej opieki.
119,40 - Sprawiedliwość oznacza tu pełną przychylności wierność Bożą w wywiązywaniu się z obietnic (w. 38.41).

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Psalmów

Ps

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Portal ludzi otwartych

Portal ludzi otwartych