Ps 120,1-134,3
KSIĘGA PIĄTA
PSALM 120(119)*
Przeciw złym językom
1 Pieśń stopni*.
Do Pana w swoim utrapieniu
wołałem i wysłuchał* mnie.
2 Panie, uwolnij moje życie
od warg kłamliwych
i od podstępnego języka!
3 Cóż tobie [Bóg] uczyni
lub co ci dorzuci*,
podstępny języku?*
4 Ostre strzały mocarza
i węgle z janowca*.
5 Biada mi, że przebywam w Meszek
i mieszkam pod namiotami Kedaru!
6 Zbyt długo mieszkała moja dusza
z tymi, co nienawidzą pokoju.
7 Gdy ja mówię o pokoju*,
tamci prą do wojny.
PSALM 121(120)*
Bóg czuwa nad nami
1 Pieśń stopni.
Wznoszę swe oczy ku górom:
Skądże nadejdzie mi pomoc?
2 Pomoc mi przyjdzie od Pana,
co stworzył niebo i ziemię*.
3 * On nie pozwoli zachwiać się twej nodze
ani się zdrzemnie Ten, który cię strzeże.
4 Oto nie zdrzemnie się
ani nie zaśnie
Ten, który czuwa nad Izraelem.
5 Pan cię strzeże,
Pan twoim cieniem
przy twym boku prawym*.
6 Za dnia nie porazi cię słońce*
ni księżyc wśród nocy.
7 Pan cię uchroni od zła wszelkiego:
czuwa nad twoim życiem.
8 Pan będzie strzegł
twego wyjścia i przyjścia
teraz i po wszystkie czasy.
PSALM 122(121)*
W obliczu miasta Świętego
1 Pieśń stopni. Dawidowa.
Uradowałem się, gdy mi powiedziano:
«Pójdziemy do domu Pańskiego!»
2 Już stoją nasze nogi
w twych bramach, o Jeruzalem,
3 Jeruzalem, wzniesione jako miasto
gęsto i ściśle zabudowane*.
4 Tam wstępują pokolenia,
pokolenia Pańskie,
według prawa Izraela,
aby wielbić imię Pańskie.
5 Tam ustawiono
trony sędziowskie,
trony domu Dawida*.
6 Proście o pokój dla Jeruzalem,
niech zażywają pokoju ci, którzy ciebie miłują!
7 Niech pokój będzie w twoich murach,
a bezpieczeństwo w twych pałacach!
8 Przez wzgląd na moich braci i przyjaciół
będę mówił: «Pokój w tobie!»
9 Przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego,
będę się modlił o dobro dla ciebie.
PSALM 123(122)*
Wzgardzony lud ufa swojemu Bogu
1 Pieśń stopni.
Do Ciebie wznoszę me oczy,
który mieszkasz w niebie*.
2 Oto jak oczy sług
są zwrócone na ręce ich panów
i jak oczy służącej
na ręce jej pani,
tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu,
dopóki się nie zmiłuje nad nami.
3 Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami,
bo wzgardą jesteśmy nasyceni*.
4 Dusza nasza jest nasycona
szyderstwem zarozumialców
i wzgardą pyszałków*.
PSALM 124(123)*
Bóg nas ocalił
1 Pieśń stopni. Dawidowa.
Gdyby Pan nie był
po naszej stronie -
niech to już przyzna Izrael* -
2 gdyby Pan nie był
po naszej stronie*,
gdy ludzie przeciw nam powstawali,
3 * wtedy połknęliby nas żywcem,
gdy ich gniew przeciw nam zapłonął:
4 wówczas zatopiłaby nas woda,
przepłynąłby nad nami potok;
5 wówczas przelałyby się nad nami
wezbrane wody.
6 Błogosławiony Pan,
który nas nie wydał
na pastwę ich zębom.
7 Dusza nasza jak ptak się wyrwała
z sidła ptaszników,
sidło się porwało,
a my jesteśmy wolni.
8 Nasza pomoc jest w imieniu Pana*,
który stworzył niebo i ziemię.
PSALM 125(124)*
Bóg ostoją ufności Izraela
1 Pieśń stopni.
Ci, którzy Panu ufają,
są jak góra Syjon,
co się nie porusza, ale trwa na wieki*.
2 Góry otaczają Jeruzalem:
tak Pan otacza swój lud*
i teraz, i na wieki.
3 Bo nie zaciąży
bezbożne berło
nad losem sprawiedliwych*,
by sprawiedliwi nie wyciągali
rąk swoich ku nieprawości.
4 Panie, dobrze czyń dobrym
i ludziom prawego serca!
5 A tych, co schodzą na kręte swe drogi,
niech Pan odprawi
wraz ze złoczyńcami:
pokój nad Izraelem!*
PSALM 126(125)*
O poprawę doli wyzwolonego ludu
1 Pieśń stopni.
Gdy Pan odmienił
los Syjonu*,
byliśmy jak we śnie.
2 * Wtedy usta nasze były pełne śmiechu,
a język wołał pełen radości.
Wtedy mówiono między poganami:
«Wielkodusznie postąpił z nimi Pan!»
3 Wielkodusznie postąpił Pan z nami:
staliśmy się radośni.
4 Odmień nasz los, o Panie,
jak strumienie w [ziemi] Negeb.
5 Którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości*.
6 Postępują naprzód wśród płaczu,
niosąc ziarno na zasiew:
Z powrotem przychodzą wśród radości,
przynosząc swoje snopy*.
PSALM 127(126)*
Pomyślność pochodzi od Boga
1 Pieśń stopni. Salomonowa.
Jeżeli Pan domu nie zbuduje,
na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą.
Jeżeli Pan miasta nie ustrzeże,
strażnik czuwa daremnie*.
2 Daremnym jest dla was
wstawać przed świtem,
wysiadywać do późna -
dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko;
tyle daje On i we śnie tym, których miłuje*.
3 Oto synowie są darem Pana,
a owoc łona nagrodą*.
4 Jak strzały w ręku wojownika,
tak synowie za młodu zrodzeni.
5 Szczęśliwy mąż,
który napełnił
nimi swój kołczan.
Nie zawstydzi się, gdy będzie rozprawiał
z nieprzyjaciółmi w bramie.
PSALM 128(127)*
Szczęście rodzinne bogobojnych
1 Pieśń stopni.
Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana,
który chodzi Jego drogami!
2 Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,
będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie*.
3 Małżonka twoja jak płodny szczep winny
we wnętrzu twojego domu.
Synowie twoi jak sadzonki oliwki
dokoła twojego stołu*.
4 Oto takie błogosławieństwo dla męża,
który boi się Pana.
5 * Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu,
oglądaj pomyślność Jeruzalem
przez całe swe życie.
6 Oglądaj dzieci twoich synów.
Pokój nad Izraelem!
PSALM 129(128)*
Uciśniony Izrael wzywa Bożej pomocy
1 Pieśń stopni.
Bardzo mnie gnębili od mojej młodości* -
niech powie Izrael -
2 bardzo mnie gnębili od mojej młodości,
lecz nie zdołali mnie przemóc.
3 Poorali mój grzbiet oracze,
wyżłobili długie bruzdy*.
4 Sprawiedliwy zaś Pan pozrywał
więzy występnych.
5 Niech się zawstydzą i odstąpią
wszyscy, co nienawidzą Syjonu.
6 Niech się staną jak trawa na dachu,
która usycha, zanim ją wyplenią*.
7 Nie napełni nią kosiarz swej ręki
ani ten, co zbiera snopy - swojego zanadrza.
8 Nie powiedzą także przechodnie:
«Błogosławieństwo Pańskie nad wami!»
«Błogosławimy wam w imię Pana!»*
PSALM 130(129)*
Z otchłani grzechu ku Bożemu miłosierdziu
1 Pieśń stopni.
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
2 o Panie, słuchaj głosu mego!
Nakłoń swoich uszu
ku głośnemu błaganiu mojemu!
3 Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,
Panie, któż się ostoi?
4 Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby Cię otaczano bojaźnią*.
5 W Panu pokładam nadzieję,
nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo.
6 Dusza moja oczekuje Pana
bardziej niż strażnicy świtu,
<bardziej niż strażnicy świtu>*.
7 Niech Izrael wygląda Pana.
U Pana bowiem jest łaskawość
i obfite u Niego odkupienie*.
8 On odkupi Izraela
ze wszystkich jego grzechów*.
PSALM 131(130)*
Spoczynek w Bogu
1 Pieśń stopni.
Panie, moje serce się nie pyszni
i oczy moje nie są wyniosłe.
Nie gonię za tym, co wielkie,
albo co przerasta moje siły*.
2 Przeciwnie: wprowadziłem ład
i spokój do mojej duszy.
Jak niemowlę u swej matki,
jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza*.
3 Izraelu, złóż w Panu nadzieję
odtąd i aż na wieki!
PSALM 132(131)*
Na poświęcenie świątyni
1 Pieśń stopni.
Pamiętaj*, Panie, Dawidowi
cały trud jego:
2 o tym, jak złożył przysięgę przed Panem,
związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:
3 * «Nie wejdę do mieszkania w moim domu,
nie wstąpię na posłanie mego łoża,
4 nie użyczę snu moim oczom,
powiekom moim spoczynku,
5 póki nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania - Mocnemu Jakuba».
6 Otośmy słyszeli w Efrata o arce*,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru*.
7 Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!*
8 Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia,
Ty i Twoja arka pełna chwały!*
9 Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość,
a Twoi czciciele niech się radują!
10 Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!
11 Pan zaprzysiągł Dawidowi
trwałą obietnicę, od której nie odstąpi:
«[Potomstwo] z ciebie zrodzone*
posadzę na twoim tronie.
12 Jeżeli zachowają twoi synowie
moje przymierze
i moje napomnienia, których im udzielę,
także ich synowie na wieki
zasiądą na twoim tronie».
13 * Pan bowiem wybrał Syjon,
tej siedziby zapragnął dla siebie:
14 «To jest miejsce mego odpoczynku na wieki,
tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.
15 Będę szczodrze błogosławił jego zasobom,
jego ubogich nasycę chlebem.
16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem,
a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.
17 Wzbudzę tam moc* dla Dawida,
zgotuję światło* dla mego pomazańca!
18 Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół,
a nad nim zabłyśnie jego korona».
PSALM 133(132)*
Szczęście płynące ze zgody
1 Pieśń stopni. Dawidowa.
Oto jak dobrze i jak miło,
gdy bracia mieszkają razem;
2 jest to jak wyborny olejek na głowie,
który spływa na brodę,
<brodę Aarona, który spływa
na brzeg jego szaty>*
3 jak rosa Hermonu, która spada
na górę Syjon:
bo tam* udziela
Pan błogosławieństwa,
życia na wieki.
PSALM 134(133)*
Modlitwa w świątyni
1 Pieśń stopni.
Oto błogosławcie Pana,
wszyscy słudzy Pańscy,
którzy trwacie nocami w domu Pańskim*.
2 Wznieście ręce wasze ku Miejscu Świętemu
i błogosławcie Pana!
3 Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu*,
Ten, który uczynił niebo i ziemię!
Odsłuchaj
Przypisy
120,1 - Ps 120 Indywidualna lamentacja; pieśń pielgrzymów.120,1 - "Pieśń stopni" (lub "pieśń pielgrzymów") - obszerna grupa psalmów (120-134) nosi ten tytuł, ponieważ były one śpiewane przez pielgrzymów zdążających do Jerozolimy. Niektórzy autorzy współcześni rozumieją mniej słusznie słowo hebr. "stopnie" o specyficznej budowie literackiej tych psalmów. Poszczególne wiersze podejmują często ostatnie słowo wiersza poprzedniego (por. ww. 2-3.5.6.7; Ps 121[120],1.3.4.7.8 itd.). "Wysłuchał" - inni popr. na czas przyszły.
120,3 - "Dorzuci" - jak ukarze twoje krzywoprzysięstwo? (Zob. Rt 1,17 z przypisem); "języku" - por. Ps 7,13-14; Ps 11[10],2; Ps 57[56],5; Ps 64[63],4.
120,4 - Inni tłum.: "wyostrzone nad ogniem z janowca". Por. Prz 16,27 - za ogień winy ogień kary.
120,7 - Tłum. przybliżone. Inni dod.: "i o prawdzie".
121,1 - Ps 121 Pieśń pielgrzymów (przypis do Ps 120[119],1) o charakterze prorockim.
121,2 - Por. Ps 124[123],8; Iz 45,12.
121,3 - Bóg czuwa nad każdym krokiem ludzi Mu oddanych (por. Ps 23[22],3n; Ps 66[65],9). Aluzja do "zdrzemnięcia się" czy "spania" stanowi może polemikę jak w 1 Krl 18,27 przeciw naturalistycznym bóstwom kananejskim.
121,5 - Bóg ochrania wiernych "w cieniu skrzydeł" (Ps 17[16],8; Ps 36[35],8; Ps 57[56],2). W ten sposób nawiązuje Psalmista do Arki Przymierza ocienianej skrzydłami cherubów.
121,6 - O niebezpieczeństwie promieni słonecznych zob. 2 Krl 4,19; Jon 4,8. Pełnia księżyca przynosi w górach palestyńskich nocny chłód; może chodzi także o inne negatywne wpływy przypisywane w starożytności działaniu księżyca (np. choroby).
122,1 - Ps 122 Pieśń pielgrzymów o tendencjach hymnodycznych (zob. przypis do Ps 120[119],1).
122,3 - Tłum. przybliżone. Do tego wiersza nawiązuje zapewne Ef 2,19-22 w słynnym obrazie prawdziwego Kościoła Bożego.
122,5 - Jerozolima była nie tylko centrum religijnym, ale jednocześnie najwyższym trybunałem sądowniczym, gdzie sądy sprawowali tradycyjnie zapewne przedstawiciele rodu Dawida (Iz 16,5). Odbywało się to w centrum administracyjnym, w bramach miejskich.
123,1 - Ps 123 Pieśń pielgrzymów, o motywach indywidualnej i zbiorowej lamentacji (zob. przypis do Ps 120[119],1).
123,1 - O niebie jako sferze Bożej, w której króluje On w nieskończonym majestacie - zob. Ps 2,4; Ps 11[10],4; Ps 115[113],3.16. Także uczniowie Chrystusa mają zwracać się do Ojca, "który jest w niebie" w Modlitwie Pańskiej (Mt 6,9).
123,3 - Psalm zakłada sytuację zesłańców Judy w niewoli babilońskiej. Por. Ez 36,4.
123,4 - Por. Za 1,15.
124,1 - Ps 124 Pieśń pielgrzymów o charakterze hymnu dziękczynnego (zob. przypis do Ps 120[119],1).
124,1 - Por. Ps 118[117],2; Ps 129[128],1.
124,2 - Por. Rdz 31,42.
124,3 - Trzy obrazy - pochłonięcie (Ps 79[78],7; Iz 9,11; Jr 51,34), zatopienie w rwących strumieniach (Ps 42[41],8; Ps 69[68],3) i porwanie przez odmęty praoceanu (Iz 8,7; Iz 17,12; Jr 47,2).
124,8 - Por. Ps 121[120],2.
125,1 - Ps 125 Pieśń pielgrzymów, o silnych akcentach ufności.
125,1 - Starodawna tradycja o niezniszczalności Syjonu. Pod koniec monarchii rozumiano ją błędnie i dlatego zwalczana była przez proroków (por. Jr 7,4-15).
125,2 - Por. Za 2,4.
125,3 - Por. Iz 14,5; Ez 7,11. Niegodziwi nie będą sprawowali władzy nad ludźmi pobożnymi.
125,5 - Tymi słowami kończy się także Ps 128[127],6; zob. także Ga 6,16; (błogosławieństwo dla nowego ludu Bożego).
126,1 - Ps 126 Pieśń pielgrzymów, o różnych elementach literackich (błaganie, zapowiedzi pocieszające).
126,1 - Tekst popr. Znaczenie zwrotu "odmiana losu" zob. w przypisie do Ps 85[84],2.
126,2 - Por. Iz 51,11; Jr 31,12.16; Ez 36,36.
126,5 - Por. Iz 25,8n; Ap 7,7; Ap 21,4.
126,6 - Por. podobne myśli teologiczne w Ps 30[29],6 i J 16,20nn
127,1 - Ps 127 Pieśń pielgrzymów, w stylu mądrościowym. Wzmianka o autorstwie Salomona pozostaje być może w związku z budową "domu" (w. 1), rozumianego jako świątynia (podobnie jak w Ps 72[71],1 wzmianka o "synu królewskim"). Salomon także był znany jako autor utworów dydaktycznych (1 Krl 5,12). W w. 2 może dopatrzono się aluzji do 2 Sm 12,35; 1 Krl 3,5.12, gdzie Salomon jest "umiłowanym" i obdarzonym mądrością "we śnie".
127,1 - Wszelkie poczynania, nawet najstaranniejsze, są daremne bez pomocy Bożej (por. Pwt 8,11-18; Prz 10,22; Mt 6,25-34; Mk 4,26nn).
127,2 - W owocach pracy, którą podejmują wszyscy, czynnikiem istotnym jest nie czysto ludzka zapobiegliwość, ale łaska Boża. Swoim umiłowanym udziela jej Bóg także bez ich specjalnych wysiłków ("we śnie").
127,3 - Wielodzietność uważano w ST za specjalne błogosławieństwo Boże (Wj 23,36). Liczni synowie byli przedmiotem dumy ojca występującego publicznie (w. 5).
128,1 - Ps 128 Pieśń pielgrzymów, typu mądrościowego.
128,2 - Por. Ps 112[111],3. Odwrotnie zaś: Ag 1,7-11.
128,3 - Obraz idealnego życia rodzinnego: dzielna małżonka (Prz 31,10-31) i liczne potomstwo (zob. przypis do Ps 127[126],3). Obraz: por. Syr 24,14; Jr 11,16.
128,5 - Błogosławieństwo dla sprawiedliwego (por. Ps 125[124],5; Ps 134[133],3), którego źródłem jest Pan mieszkający na Syjonie. Por. Pwt 28,1-14.
129,1 - Ps 129 Pieśń pielgrzymów, o motywach ufności, i złorzeczenie pod adresem niegodziwych.
129,1 - Tj. od czasu pobytu w niewoli egipskiej - Jr 2,2; Oz 2,17; Oz 11,1.
129,3 - Mowa o karze cielesnej - Iz 51,23.
129,6 - Por. Iz 37,27; Jk 1,9n.
129,8 - Por. Ps 118[117],26; Rt 2,4.
130,1 - Ps 130 Pieśń pielgrzymów, o charakterze pokutnym i motywach lamentacji. Por. Ne 1,8-11.
130,4 - Przebaczenie jest wolnym darem łaski Bożej (Ne 9,17), udzielanym tylko okazującym wobec Boga lęk i uległość. W ten sposób przebaczając, Bóg pomnaża grono "bojących" się" Go, do których należy Psalmista.
130,6 - Hebr. powtarza dwukrotnie te słowa (zapewne dittografia).
130,7 - Por. Iz 55,7.
130,8 - Por. Jr 31,11; Mt 1,21.
131,1 - Ps 131 Pieśń pielgrzymów wyrażająca ufność. Por. Jr 45,5.
131,1 - Dosł.: "co jest zbyt cudowne dla mnie".
131,2 - "Niemowlę" - trudne do przetłumaczenia słowo hebr. Gamul oznacza małe dziecko w pierwszych latach życia, uspokojone, nakarmione albo odstawione od piersi matki. Dla autora spokój tego dziecka służy za obraz wewnętrznego spokoju człowieka ufającego Bogu, Chrystus domaga się podobnej postawy od uczniów (por. Mt 18,3).
132,1 - Ps 132 Pieśń pielgrzymów, o liturgicznych motywach pochwalnych na cześć Syjonu.
132,1 - Prośba o Bożą interwencję (por. Ps 137[136],7).
132,3 - Por. 2 Sm 7,1nn (1 Krn 17,1; 1 Krn 28,2).
132,6 - "Arce" - hebr. ma: "o niej" (por. jednak w. 8); "pola Jaaru" - poetycka aluzja chóru do odnalezienia arki w Kiriat-Jearim koło Efrata niedaleko Betlejem (Rdz 35,19), rodzinnej miejscowości Dawida (por. 1 Sm 7,1n; 2 Sm 7,1n; 2 Sm 6,2; Mi 5,1).
132,7 - Starotestamentalne określenie arki przymierza (zob. przypis do Ps 99[98],5).
132,8 - Por. Ps 68[67],2 z przypisem.
132,11 - Hebr. ma dosłownie "z owocu twoich wnętrzności", nie wymieniając przedmiotu; chodzi zapewne o "potomstwo" lub "królów" (por. Ps 89[88],20-30).
132,13 - Por. 2 Krn 6,6; 2 Krn 7,12.
132,17 - "Moc" - dosł.: "róg", "Światło" - por. 1 Krl 11,36. "Pomazańcem" jest król, potomek Dawida, panujący na Syjonie. W pochwalnej pieśni kapłan Zachariasz rozumie ten tekst o Mesjaszu (Łk 1,69).
133,1 - Ps 133 Pieśń pielgrzymów, typu mądrościowego, zawierająca być może aluzję do wspólnoty między kapłanami i lewitami.
133,2 - Olejek (z dodatkiem wonności) służył zarówno do namaszczeń codziennych, jak i do użytku liturgicznego (por. Wj 30,25.30.32). Namaszczenie "wybornym olejkiem" (2 Krl 20,13) uchodziło za szczególny akt czci; wylany na głowę olejek spływał na brodę i częściowo także na szaty. Drugą cześć w. 2 ("brodę Aarona... szaty") wielu autorów uważa za glosę. Por. Wj 29,7; Wj 30,30n; Kpł 8,2.12; Kpł 21,10.
133,3 - "Rosa" - uważano ją za szczególny dar Boży dla spalonej letnim słońcem ziemi (Rdz 27,28; Pwt 23,13; Oz 14,6); "tam" - inni tłum.: "dlatego".
134,1 - Ps 134 Pieśń pielgrzymów, o charakterze hymnodycznym z błogosławieństwem kapłańskim.
134,1 - LXX ma nieco inny tekst: "którzy trwacie w domu Pana, na dziedzińcu domu waszego Boga". Mowa o kapłanach i lewitach (1 Krn 9,33).
134,3 - Por. Ps 128[127],5; Lb 6,24
Powiązane utwory
Zobaczcie jak jest dobrze przebywać razem z braćmi G. Gennarini - Ps 133
Exsultate Deo - 2-głosowyZ głębi mojego serca Ps 130[129]
Droga do Nieba - 1-głosowyTylko Bóg mi dopomoże ks. Joseph Gelineau - Ps 121[120]
Droga do Nieba; Exsultate Deo - 1-głosowyPokładam w Panu ufność ks. Joseph Gelineau - Ps 130[129]
Chorał opolski; Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Exsultate Deo - 1-głosowyPodnieście wzrok ku górom M. Teschner - Ps 121
Oculi nostri Taize - Ps 122,2
Dobry Jezu, a nasz Panie Ps 130[129]
Droga do Nieba - 1-głosowyBoże, obdarz Kościół ks. Zbigniew Piasecki - Ps 122[121]
Exsultate Deo; Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Droga do Nieba - 1-głosowyZobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
