Ps 141,2-6

KSIĘGA PIĄTA
PSALM 141(140)*
Przeciwko grzesznikom
2 Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło;
wzniesienie rąk moich - jak ofiara wieczorna!*
3 Postaw, Panie, straż moim ustom
i wartę przy bramie warg moich!
4 Mojego serca nie skłaniaj do złego słowa,
do popełniania czynów niegodziwych,
bym nigdy z ludźmi, co czynią nieprawość,
nie jadł ich potraw wybornych.
5 Niech sprawiedliwy mię bije: to czyn miłości;
olejek występnego niech nigdy nie ozdabia mojej głowy!
Nieustannie przeciwstawiam swą modlitwę ich złości*.
6 Popadli w moc Skały* ich sędziowie
i usłyszeli, jak łagodne były moje słowa.



Przypisy

141,1 - Ps 141 Indywidualna lamentacja z akcentami dydaktycznymi.
141,2 - Psalmista porównuje modlitwę do codziennej ofiary składanej w świątyni (Wj 29,39; Lb 28,4), jak Dn 3,39n; Oz 14,3.
141,5 - Tekst skażony, tłum. przypuszczalne. O namaszczaniu olejkiem zob. przypis do Ps 133[132],2.
141,6 - Tj. Boga, obrońcy i ucieczki dla Izraelitów (por. np. Ps 95[94],1).