Ps 146,4-9
KSIĘGA PIĄTA
PSALM 146(145)*
Szczęśliwy, kto ufa Bogu
4 Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi,
wówczas przepadają jego zamiary*.
5 Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba,
kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
6 który stworzył niebo i ziemię,
i morze ze wszystkim, co w nich istnieje.
On wiary dochowuje na wieki,
7 * daje prawo uciśnionym
i daje chleb głodnym.
Pan uwalnia jeńców,
8 Pan przywraca wzrok niewidomym,
Pan podnosi pochylonych,
Pan miłuje sprawiedliwych.
9 Pan strzeże przychodniów,
chroni sierotę i wdowę,
lecz na bezdroża kieruje występnych.
Przypisy
146,1 - Ps 146 Hymn pochwalny.146,4 - Por. Ps 104[103],28n z przypisem, także Rdz 3,19; Koh 3,20. Słowa wiersza przytacza 1 Mch 2,63.
146,7 - Bóg otacza specjalną opieką tych, którym ludzie nie gwarantują pełnej egzystencji, karze zaś i pozbawia pomocy występnych. Przypisywanie Bogu przyczynowości sprawczej (w. 9c) nie zmniejsza oczywiście odpowiedzialności ludzi za złe postępowanie.
Powiązane utwory
Tobie, nieśmiertelny Panie Mikołaj Gomółka - Ps 146
Zobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
